Sıradan Savaşçı

kaptan yanlış evrende inmişim ben bea

(Lamia'yı medyadaki kız gibi düşünebilirsiniz)

"Efendi Alala'nın kalbi yeniden atmaya başladı! Leda hocayı çağırın!"

Ben tam bedenimdeki acıdan kurtuldum ölüyorum derken böyle seslerle ve vücudumdaki ağrılarla uyanmak?

Tanrım ayrıca bu bağıran oruspu kim?

Lamia!,Amata'ya şükürler olsun iyisin!

Ne iyisi amk öldüm ben?

Ayrıca sen kimsin lan

Bunları düşünmeyin efendim,hayatta kalmaya odaklanın.

Güçlü ve erkeksi sesin son sözlerini söylemesinin ardından bedenime giren felç ağrısı benzeri ağrıyla bağırmak için dudaklarımı araladım ama bağıracak kadar bile sesim yoktu.

Ayrıca her tarafıma giren uzun saçlarım çok rahatsız edi- bekle benim saçlarım hiçbir zaman uzun olmazdı ki?

Neler olduğunu anlamadan karanlıktaki sesleri dinlemeye devam ettim,vücuduma bir şeyler sokuyorlardı, sanırım ameliyat felan ediyorlardı. Uyuşturmuş olmalılar ki acı hissetmeyi bilincim açıldıktan birkaç dakika sonra bırakmıştım

Kim yaptıysa Allah razı olsun ne diyeyim.

Bilincim yeniden kapanırken vücudumu kısa bir süre için bile hareket ettiremeden yine karanlığa teslim ettim kendimi.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

"Baba 5 dakika daha uyuyayım, valla yalnızca 5 dakika. " diye homurdandım her zamanki gibi saçlarımla oynayarak beni uyandırmaya çalışan babama.

Saçlarımdaki elin sahibine bakmamıştım ama babamdan başkası olma ihtimali düşünmeye bile gerek duymayacağım bir ihtimaldi.

Ta ki duyduğum erkek kıkırdamasına kadar. Babam böyle gülmezdi ki?

Sakin olmam lazımdı, tekvando kursuna boşu boşuna gitmemi- tam olarak  boşu boşuna gitmiştim amk, dersten kaçıp bahçede lays yiyordum hep.

Ee napıcaktım o zaman?

Dövebilir miydim ki

"Lamia, beni gerçekten korkuttun sevgilim"

sEvGiLiM

nE

Lamia kim amk

Kardeş karıştırdın galiba dememem lazım rahat dur kendim

Çaktırmamak için yılların sapı olan kendimi bastırıp arkamı dönük durduğum adama dönmeden onu "hm"layarak onayladım.

Konuşmaya devam etti "İyi misin şimdi? Yaraların ağrıyor mu?"

Hiç çaktırmadan tiyatro kulübünde geçirdiğim yılların hakkını verircesine bu şizofren ve sözde sevgilime cevap vermek için ona döndüm.

Sevimli bir gülümsemeyle "İyiyim... sadece biraz yorgun hissediyorum."dedim. Yani kısaca siktir git dedim.

Onun suratıma şaşkın bir ifadeyle bakmasıyla pot kırdığımı anladım.

Ölü taklidi yapsam?

"Gerçekten savaşın ortasında olmamıza rağmen yorgunum dedin mi? Pekala sen kimsin ve Lamia'ma ne yaptın?" Dedi sırıtarak.

Kim la bu Lamia, bu şizofren niye böyle değişik değişik şeyler giyiyor diyemeden içeri giren ve üstüme atlayan kaplanımsı aslanımsı kartalımsı ejderhamsı canlı ile korkudan imana gelmiştim.