2.Bölüm

125 7 1
                                    

Telefonumun zil sesi o kadar yüksek çıktı ki duyulmaması imkansıdı.Telefonumuda çantamın neresine koyduysam artık bulamadım.

-Abi bi yerden telefon sesi geldi dedi.Allahım ne yapıcam şimdi diye geçirdim içimden.

-Kim var lan orda diye bağırdı.

Git bak kimse getir onu buraya dedi.O dediğini duyunca kanepenin altından çıkıp sürünmeye başladım tam kaçıyodumki o manyak herif bacağımdan tutuverdi.

-Bırak beni bırak diye bağırsamda nafile sımsıkı tuttu bacağımı ve beni kendisine doğru çekti.Sonra ayağa kaldırıp iki elimi tek eliyle tuttu.Ve beni çekiştire çekiştire o psikopatın yanına götürdü.

-Vay vay vay !! burda kimler varmış böyle diye konuştu alaycı bir tavırla.Elindeki silah hala o çocuğun alnındaydı.Ve silahı alnından çekip bir yumrukla tekrardan yere serdi çocuğu.Sonra o silahı benim alnıma dayadı.

-Hayır ölmek için çok erken diye feryat ettim içimden.

-Şimdi konuş bakalım küçük kız burda ne işin var dedi.

küçük kızmı bu beni ne zannediyodu ilk okulamı gidiyorum ben diye söylendim içimden.

-ben ben diye kekeledim.Sonra çok iğrenç bir sırıtışla

-Ne oldu çokmu korktun 

-hayır demekle yetindim.Sonra alnımdaki silahı indirip beline koydu.

-eeee niye kekeliyosun adam akıllı cevap ver dedi.Evet gerçekten sinirlenmişti bu duruma.

-Ben korktuğum için çıkamadım o yüzden burda biyere saklandım dedim.

-Bana yalan söylüyosun gibime geldi 

-Ne yalanı ya!!!! diye çıkıştım.O anda bir kahkaha patlattı.

-Bak sen bizim ufaklığa bağırmayıda bilirmiş diye dalga geçti.Ona çok sinirlenmiştim gerçekten.

-Tamam konuyu fazla uzatmaya gerek yok şimdi defolup git burdan dedi sert bi şekilde.

-Bende burda kalmaya meraklı değilim zaten diyip iki elimi tek eliyle tutan çocuktan kurtulup hızlı adımlarla bardan ayrıldım.

Direk evin yolunu tutmayı planlıyodumki saatin 11:00 olduğunu gördüm.Bu saatte ben nasıl taksi bulucam offff!!!!!! diye söylendim.Sonra biraz ilerideki bir apartmanın kaldırımına oturdum bu olanları düşündüm.Her anı tek tek bir film şeridi gibi gözümün önüne getirdim.Evet bana bişey yapmadığı için şanslıydım.Tam oturmuş düşünüyoken birden o psikopatın sesini duymamla yerimden fırlamam bir oldu.

-Kimi bekliyosun sen.O anda aklıma gelen ilk şeyi söyledim.

-Şoförümü bekliyorum dedim. Ahhh kimi kandırıyorum ben.

-Peki tamam hadi ben kaçtım diyip arabasına binip son hızla gaza basıp gitti.

-O sırada ne yapacağım diye düşünürken yanıma bir siyah passat durdu.Bu araba bana tanıdık geliyodu.Evet bu benim en yakın dostum başak.

-ooooo bebek bu saatte burda ne işin var atla bakalım dedi.Ahh benim kurtarıcı meleğim.Hemen vakit kaybetmeden arabaya bindim.

-Bakıyorum gine dershane çıkışı bardayız

-Evet ya biraz kafamı dağıtıyım dedim de o yüzden diyip geçiştirdim.

-Peki öyle olsun bakalım dedi.Kesin bende bişeyler olduğunu anladı ama ilk defa anlat diye ısrar etmedi.

İkimizde yol boyunca hiç konuşmadık sadece çalan müziği dinledik.Ben acaba başağa olayı anlatsammı anlatmasammı arasında gidip gelirken oda çalan müziğe eşlik edip söylüyordu.Ama en sonunda karar verdim anlatmaya sonuçta o benim en yakın dostumdu.....

Bırakma BeniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin