[Unicode]
"စားလေ"
ရှေ့ကထမင်းပန်းကန်တွေကိုအလှကြည့်နေတာလားအောင့်မေ့ရတယ်ဘာမှမစားဘဲတို့စိတို့စိလုပ်နေသည်
"ငါမစားချင်ဘူး"
"မနေ့ကလည်းမစားရဘူးမလား ဒီလိုနဲ့မင်းသူ့ဆီပြန်ရောက်သွားမယ် အဲ့လိုဖြသ်ချင်နေတာလား"
သူအဲ့လိုပြောလိုက်တော့သူ့ကိုလှမ်းကြည့်ပြီးစားပွဲပေါ်ကဇွန်းကိုလှမ်းယူလိုက်သည် ထို့နောက်ပေးထားတဲ့ထမင်းကိုအားပါးတရစားနေတော့သည်
"ထပ်ယူဦးမလား"
ထိုသို့မေးတော့ခေါင်းလေးကိုခါပြီးငြင်းသည်
"ဟေ့"
"အင် ဘာလိုချင်တာလဲပြောလေ"
"ငါသွားချင်တဲ့နေရာလေးရှိတယ်လိုက်ပို့ပေးပါလား"
"ကောင်းပြီလေ"
မနက်စာစားပြီးတာနဲ့သူသွားချင်တဲ့နေရာကိုလိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်
"ဒီကျောင်းကိုဘာလို့လာချင်တာလဲ"
"တက်တော်ငါကဒီကနေကြီးလာတာ ဒီမှာရှိတဲ့ဘုန်းတော်ကြီးကငါ့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောအားကိုရာပဲအဲ့တာကြောင့်ဘုန်းတော်ကြီးကိုအကြောင်းစုံပြောပြပြီးလုပ်သင့်တာတွေလုပ်ရမယ်"
ထိုကောင်လေးပြောတာတွေက်ုနားထောင်ပြီး Zhuo Cheng ခပ်သဲ့သဲ့ရီလိုက်သည်
"မင်းရူးများရူးနေတာလား ငါ့သိထားတဲ့wang yiboကသူရချင်တာရှိရင်ဘာမဆိုလုပ်တတ်တဲ့သူမျိုးနော် မင်းကြောင့်အေးချမ်းနေတဲ့ဒီကျောင်းလေးကိုပြဿနာမဖြစ်စေချင်စမ်းပါနဲ့"
"ဒါဆို ငါဘာလုပ်ရမှာလဲ ငါသူ့ဆီမှာနောက်တစ်ခေါက်တော့အဖမ်းမခံနိုင်တော့ဘူး"
"ငါမင်းကိုကူညီပေးနိုင်တယ်"
ကျွန်တော်ပြောတော့သူကျွန်တော့်ကိုအားကိုးတကြီးမျက်လုံးတွေနဲ့မော့ကြည့်လာတယ် သို့ပေမယ့်ချက်ချင်းဆိုသလိုသူ့မျက်လုံးတွေကသံသယမျက်လုံးတွေအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားသည်
"ဘာဖြစ်လို့လဲ ဘာဖြစ်လို့မင်းကငါ့ကိုကူညီချင်တာလဲ တကယ်ဆိုငါတို့ကသူစိမ်းတွေမလား"
YOU ARE READING
psycho boy(YiZhan)
Fanfiction#wangxiao #wangyibo #xiaozhan Start-5.11.2019 End-15.12.2019
