psycho boy(YiZhan)

part 7

[Unicode]

ငယ်ငယ်ကတည်းကအမှောင်ကိုမနှစ်သက်ခဲ့တဲ့ကျွန်တော်ကအခုအလွန်မှောင်မဲနေတဲ့အခန်းထဲမှာတစ်ယောက်တည်းနေနေရသည် မုန်းတယ်အခုလိုမှောင်မဲနေတာကို မုန်းတယ်အခုလိုမှောင်မဲနေတဲ့အခန်းထဲမှာထားခဲ့တဲ့yiboကို မုန်းတယ်ကျွန်တော့်စိတ်ကိုကျွန်တော်မထိန်းနိုင်တော့တာကို ပြီးတော့နာတယ် အဲ့ဒီနေရာကအရမ်းကိုနာကျင်နေပြီ ပေါက်ကွဲထွက်တော့မလိုပဲ

မား ကျွန်တော်ကြောက်တယ်

ဘဝမှာပထမဆုံအကြိမ်အမေကိုတောင်းတခြင်း

ကျွန်တော့်ကိုကယ်ပါ

မခံနိုင်တော့တဲ့အဆုံး xiao zhanငိုချလိုက်မိသည်

"အဟင့်!"

သိပ်မကြာချောက်ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူyiboဝင်လာသည်

"အဟင့် ကြောက်တယ yibo ငါကြောက်တယ်လို့ "

တုန်ရီနေတဲ့အသံနဲ့အတူကိုကိုကသူကြောက်နေတာကိုသိစေဖို့ကျွန်တော့်ကိုငိုယိုကာပြောလာသည်

ကိုကို့ရဲ့ပုံစံကကျွန်တော်ကိုထိပ်လန့်စေတာအမှန် ကျွန်တော့်လုပ်ရပ်ကကိုကို့ကိုဒီလောက်ထိထိပ်လန့်သွားစေခဲ့တာလား

ထို့ကြောင့်yiboတစ်ယောက်xiao zhanနားအမြန်သွားပြီးxizo zhanကိုထွေးပွေ့ထားလိုက်သည်

"တောင်းပန်ပါတယ်ကိုကို ကျွန်တော်မှားသွားတယ်"

"နာတယ""

"ဟင်!"

"ဘယ်နားနာတာလဲ ပြောကျွန်တော်ဦးလေးဝူကိုဆေးသွားယူခိုင်းလိုက်မယ်"

ကျွိုကိုကကျွန်တော်မေးတာကိုပြန်မဖြေပဲနာတယ်ချည်းဆက်တိုက်ပြောနေသည်မို့ကျွန်တော်ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိတော့

"baby ကိုယ်မေးနေတယ်ဘယ်နားနာနေတာလဲလို့ babyကနာတဘ်ချည်းပြောနေတော့ကိုယ်ကဘယ်လိုလုပ်ပေးရတော့မှာလဲ ဟင်"

အတင်းချော့မော့ကာမေးတော့မှသူ့လက်ဖြင့်ဖောင်းနေတဲ့အသေးလေးရှိရာနေရာသို့

အို! ငါgeကိုစိတ်ကြွဆေးတိုက်ထားခဲ့တာပဲ မေ့နေလိုက်တာ

"Yibo ငါ့ကိုလက်ဖြည်ပေးပါလား"