သခင်လေးရဲ့ကချေသည်
အပိုင်း ၅
မနက်စာထမင်းစားချိန်မှာ မျက်နှာမကောင်းတဲ့
နေမခကို ဦးချမ်းသာမြင်ပြီး မေးလိုက်သည်။
"မြေးငယ်စားလို့မကောင်းဘူးလား
မျက်နှာလည်းမကောင်းဘူး '
"ကောင်းပါတယ်အဘိုး''
ဇွဲထက်နိုင် နေမခကိုကြည့်လိုက်ပြီးပြုံးသည်။
"အဖိုးကျွန်တော်တစ်ခုခွင့်တောင်းချင်လို့ ''
"အင်းပြောလေ မြေးကြီး ''
"ကျွန်တော်ပြန်ရောက်တဲ့ အထိမ်းအမှတ်တစ်ခု
အနေနဲ့ အပန်းဖြေဟိုတယ်တစ်ခုမှာ ပါတီပွဲလုပ်ချင်တယ်အဘိုး သူငယ်ချင်းတွေအပါအဝင်ဝန်ထမ်းတွေနဲ့ပါ အကောင်းဆုံးပွဲကိုကျင်းပချင်တယ် ''
"အပန်းဖြေဟိုတယ်တွေကအများကြီး
ဘယ်အပန်းဖြေဟိုတယ်မှာလုပ်ချင်နေတာလဲ ''
"ပြည်ဦးလွင်မှာလုပ်ချင်တဟ် ကျွန်တော်တို့အဲ့မှာ
တညဘဲအိပ်မှာပါအဘိုး နေလင်းကမရှီဘူးဆိုတော့ နေမခကိုခေါ်သွားချင်တယ် အဘိုး "
"ညီအစ်ကိုတွေဘဲသွားရမှာပေါ့ ဝန်ထမ်းတွေလည်းအရမ်းပျော်သွားမယ့်ကိစ္စဘဲ ပြည်ဦးလွင်ကို
သားငယ်လည်းမရောက်တာကြာပြီး
ဝန်ထမ်းတွေကို ဂရုမစိုက်မိသလို့ဖြစ်နေတယ်
သားငယ်လိုက်သွား''
ဦးထက်ယံသားဖြစ်သူကိုပြောလိုက်သည်။
''အဖေမြေးကြီးက အရမ်းတော်တယ်နော်
သူများမစဉ်းစားတာကို စဉ်းစားမိတယ် ''
ဒေါ်စံပယ်က ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားစွာပြောလိုက်၏။
"အားလုံးထောက်ခံနေမှတော့ခွင့်ပြုရမှာပေါ့
တကယ်ဆို ငါ့မြေးငယ်နဲ့တစ်ရက်ခွဲပြီး
နေချင်တာမဟုတ်ဘူး ''
"အဘိုးနဲ့လည်း ကျွန်တော်လည်းမခွဲချင်ဘူး
ကျွန်တော့်မလိုက်တော့ဘူး အစ်ကို''
နေမခအကင်းပါးစွာငြင်းဆန်လိုက်သည်။
"သားငယ်! ''
"အဟွတ်..ဟွတ်
ကျွန်တော်နေသိပ်မကောင်းချင်ဘူး "
နေမကောင်းတာကိုအကြောင်းပြပြီးရအောင်ရှောင်ထွက်ချင်တယ်ပေါ့ နေမခ ဒီလိုဘယ်ရမလဲ
YOU ARE READING
သခင်လေးရဲ့ကချေသည်
General Fictionအချစ်ဆိုတာဘာလဲ တကယ်တော့အချစ်ဆိုတာ ကျားမရွေးချယ်ခြင်းနဲ့လည်းမဆိုင်ဘူး ဘဝအနိမ့်အမြင့်နဲ့လည်းမဆိုင်ဘူး တကယ်တော့ အချစ်ဆိုတာ အကြောင်းပြချက်ကိုမရှီဘူး အကြောင်းပြချက်မရှီပဲ ကျွန်တော်ရဲ့အစေခံကို ကျွန်တော်အရမ်းချစ်တယ်
