Part-11

685 70 10
                                    

                   {  Unicode }

*အခြေအနေကတော့ အရင်ထက်ပိုမိုကောင်းလာသည်။ Siraလည်း  သူ့ကောင်လေးနဲ့ အဆင်ပြေပြီး သူတို့ဘဝထဲကသမီးလေးပါရောက်ရှိနေပြီ ကျွန်တော်နဲ့ကလေးကတော့ အဆင်ပြေလိုက်မပြေလိုက် ဆိုးတာတစ်ခုက အရင်ကလို  အတင်းမတွယ်တာတော့ဘဲ ခပ်ချေချေနေတတ်သည်။

ကိုယ်ဝန်လေးလ အရွယ် အသက်ဝင်ကာစ ဆိုတော့ အစစအရာရာကရုစိုက်ပြီး လုပ်ကိုင်ပေးရသည်။ သာမန်ထက် စူထွက်နေတဲ့ဗိုက်ဆိုတော့ ဘွဲ့ယူဖို့တောင် စဉ်းစားတုန်းတဲ့။ တစ်ကယ် ပါ အရင်ကထက် ပိုဝနေပြီး ဗိုက်ပူလေးကြောင့် ပိုအသည်းယားနေရသည်။*

"Daddy ကျွန်တော် မနက်ဖန် မသွားဖူးနော်"

"ဟင် ဘာလို့ ဘွဲ့တက်ယူပြီး ဂုဏ်ပြုပေးမလို့ဟာကို"

"ဟင့်အင်း ကျွန်တော်ဗိုက်က ပိုစူလာပြီ ကြည့်အုန်း "

"ကိုယ်တို့ကလေးက ရှက်လို့လား ဟောဒီဗိုက်လေးကြောင့်"

"အင်း အာ့လို့တော့မဟုတ်ပါဘူး"

"ဒါဆိုသွားမယ်လေ "

"အင်း "

"ကဲကိုယ်လက်ဆေးလိုက်အုန်းမယ် ပြီးရင် ဟောဒီဗိုက်ပူလေးနဲ့  အချေလေးကို ဆေးလိမ်းပေးအုန်းမယ်"

"အင်းပါ ကျွန်တော်ရေခဲမုန့်စားရင်း စောင့်နေမယ်သွား"

Daddyတင်ကို အသာရိုက်ပြီးနှင်လွှတ်ရင်းရေခဲမုန့်စားဖို့ ဇွန်းကိုင်ခါရှိသေး

"ကလေးရယ်!!"

"အများကြီးစားမနေနဲ့အုန်း ချွဲကျပ်လိမ့်မယ် အထဲက ကလေးအနေခက်အုန်းမယ်"

*အား မြိုတောင်မကျဘူး ။ဟူး...ကလေးယူရတာမလွယ်ဘူး အရင်ကတည်းက ကိုယ့်ဝိတ်နဲ့ကိုယ်ပါဆိုနေ အထဲကသွေးသားလေးရောမို့လားမသိ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မသယ်နိုင်သလို စိတ်သွားတိုင်းကိုယ် မပါ။အဆိုးဆုံး ကဟိုဟာစားမရ ဒီဟာစားမရ စားပြန်ရင်လည်း ကိုယ့်ကလေးဒုက္ခပေးမိသလို ဖြစ်အုန်းမယ် ။‌တော်ပြီ အထဲက ကလေးအနေရခက်နေမှဖြင့်😣။*

"Daddyမနက်ဖြန် ကျွန်တော့်အနားပဲနေနော် သိလား "

"အင်းပါ ကိုယ့်ကလေးအနားကမခွာဘူး ဟုတ်ပြီလား"

sweet Where stories live. Discover now