Bazıları için hayat çok zordur, bazıları için güzel ve maalesef ki bazıları için ise hayat bazen yanlışlıkla inilen duraktır ve gitmek isteyip giderler.
Bu henüz 20li yaşlarını görmemiş bir kızın öyküsü, onun acıları, onun insanlara olan öfkesi ve yine onun içinden geçenler. Bu aslında o genç kızın günlüğü. O genç kızın taşıyamadığı yükleri. Henüz küçük yaşına rağmen insanlardan tiksinmişliği. Bu aslında arkadaşlarının yanında otururken bile
yalnız olduğunun farkında olan, kalabalığın içinde bile yalnız olanların hissettikleri. Bu yazılan günlük aslında başka hayatların, aynı duyguları paylaştığının göstergesi. Bu bizim hikayemiz. Bu bizim günlüğümüz. Bu bizim öykümüz. Bu aslında sadece bu hayata bırakmak istediğim şey. "Ben gittiğimde bile yazılarım kalsın." düşüncesinin ürünü.
