The Mafia Boss (On Going)

?Twenty Five?

Shanaias POV.

Day of my flight

"Ok na ba lahat ng gamit mo? Baka may naiwan ka pa?" Halos sya na nga nag ayos ng gamit ko hanggang ngayon di padin tapos sa pag check?

I giggle

Sya *death glare*

Lumapit ako sa kanya ng nakangiti padin. I hug him and place my head into he's chest i hear his heart beating i giggle again . He sigh before he place his arm around me. Parang ayoko ng umalis at dito nalang ako forever i feel relax and comfortable ... Sinanay nya kasi ako tsk!

"You sure na ok na tong gamit mo? " He ask again tumango lang ako ng sunod sunod,

"Sa dami ng dala ko parang ayaw mo na kong pauwiin nyan." I play to sound sad biro lang yun pero sa loob ko masakit. I dont want to be emotional infront of him baka makahalat pa sya.

I know na nung mga nakaraang araw eh pinasusundan na nya ko , i know its him alam kong higit na kanino man sya ang mabilis na makakabasa sa mga pag babago ng kilos ko kaya sobra sobra ang kaba ko sa tuwing pinasusundan nya ko .any time pwedeng masira ang mga plano pag nahuli nya ko.

"You know na kung ako lang ang masusunod hindi ako papayag na umalis ka lalo ng hindi ako kasama, but it's your dream and I do not want to be a hindrance for you to reach your dreams, I want to support you in everything, in any way." Lalo akong nag siksik sa mga bisig nya.

"Parang ayoko na tuloy umalis." Naramdaman ko ang pag hinga nya ng malalim pati na rin ang pag higpit pa ng yakap nya. "Me too ... I dont want you to leave." Malungkot nyang tugon.

Kumalas ako sa pag kakayakap namin sa isat isa. "Tama na nga ito at baka talagang hindi na ko makaalis " kumalas ako sa pakakayakap sa kanya saka tumalikod para ayusin ang iba ko pang gamit , napaigtad ako ng mula sa likod ay masuyo nyang ipinalibot ang bisig nya sa bewang ko at bahagyang isinandal ang ulo sa balikat ko.

"Pag balik mo mag babakasyon tayo , name it kahit saan mo gusto." Masaya nyang sabi , a tears fell down to my eyes instantly pero agad ko rin yong pinahid , at ngumiti kahit na di naman nya ito makikita "sure , sinabi mo yan ha! Walang bawian ." Pabiro kong tugon

I am now at the plain . Hinatid lang ako ni Clyde sa airport pero hindi ko na sya hinayaan pang ihatid ako hanggang sa loob dahil lalo lang nagiging mabigat para sakin ang pag alis ko . Mula sa kinauupuan ko sa tabi ng bintana ng eroplano tanaw ko ang nag gagandahang mga ulap .

"Dont worry my child hindi ko hahayaang may mangyari satin and I will make sure that one day you and your father will meet as well i promise you that." Wala sa sariling napahawak ako sa aking tiyan at hinimas himas ito i am now two weeks pregnant , iyon ang sabi ng OB-Gyne naisipan ko mag pa-check up ng hindi ako datnan ng buwanang dalaw noong nakaraang buwan at ayon nga sa Dotora ay buntis ako . Mag kahalong saya at lungkot ang naramdaman ko.

Saya dahil magiging mommy na ko at lungkot dahil sa ganitong sitwasyon pa ibinigay samin ni Clyde ang blessings na ito. Nag pasya akong wag sabihin kay Clyde i know it's a selfish me but i dont have any choice ayokong lumaki ang anak ko ng walang kikilalaning ama. Kung hindi ako mag stick sa plano siguradong may mangyayaring hindi maganda kay Clyde.

"Good evening ladies and gentle men we're now approaching the boarder of Japan , please take a seat and buckle up your seatbelt . Thank you!"

Boses iyon ng isa sa mga staff ng eroplano, agad kong inayos ang seatbelt ko bilang pag sunod.

Sa airport ng Japan may mga sumalubong na sakin isa na dun ang manager ko . "Kon'nichiwa, furaito wa dōdesu ka?" She said Hello ,how's your flight in english . She can speak taglish pero pag kami lang ang mag kasama pero pag may kasama kaming mga japanesse we have no choice but to speak their language too bilang pag galang narin sa kanila . "Kekkōdesu, jisa boke ga sukoshi arimasu." Fine, just have a little bit jet lag
Tumango tango sya at nag patuloy na nga kami sa pag lalakad patungo sa sasakyang nag hihintay samin sa labas.