A Chance for You and Me

Nightmare or Dreams?

Chapter I

Citti's POV

Me and Loisa were eating at the canteen when suddenly someone was asking for help.

'Iha, Maari ba akong makainom ng tubig mo Kahit kaunti lamang. Ako kasi ay nadukutan at ako'y uhaw na uhaw na.' - Lola

'Naku, lola ikukuha ko na lang po kayo sa may water jag ito ho kasing baso namin ay nainuman na.' Naglakad para kumuha ng tubig ni lola - Loisa

Sinundan lamang ng tingin ng matandang babae ang kaibigan ko at biglang tumingin sakin, kitang kita ko sa mga mata ng matanda ang pagod at pagkahapo dala na rn siguro ng sobrang init, dahil sa ang tagal ng kaibigan ko naisipan ko na ialok na lamang ang tubig na nasa baso ko.

'La, eto ho inumin na ninyo hindi ko pa naman po yan naiinuman baka ho kasi maghantay lang kayo ng matagal pag hinintay pa natin yung kaibigan ko' sabay sulyap kay Loisa na kausap ang isa sa mga waiter na lalaki. - ako

'Salamat iha, isa kang mabuting tao bibihira na lamang ang kagaya mo, meron din kasi akong nilapitan na babae kanina pero pinagtarayan lamang ako. - lola

'Wala hong anuman yon lola, nabanggit nyo po na nadukutan kayo?' - ako

Yumuko si lola at nagsalita, 'Ako na ang bahala doon iha, ang importante nawala ang pagkahapo ko sa sobrang init' sabay ngiti. - lola

'Walang anuman po la' san po ba kayo nauwi ihahatid ko na lamang po kayo tutal bakante ko pa naman po sa trabaho?.' - ako

Napasulyap kami sa kaibigan kong nangingiti habang papaupo sa pwesto namin.

'Loisa ang tagal mo naman, nasan na ang tubig ni lola?' - ako

Biglang nataranta ang aking kaibigan at humingi ng paumanhin sa matanda dahil sa nakalimutan nya ng kausapin sya ng waiter na lalaki.

'Wala yun iha, nabigyan naman na ako ng kaibigan mo. Salamat sa inyong dalawa dahil hindi kayo nagdalawang isip na tulungan ako. Salamat.' - lola

'Wala po yun la' ako nga po pala si Loisa at sya po ang kaibigan ko si Citti' - Loisa

'Mad-- este Lyn nalang mga apo. Salamat ulit ako'y mauuna na at baka gabihin pa ako sa paguwi' sabay ngiti - lola

'Sige ho la mag iingat ho kayo. Sana magkita po ulit tayo' - ako

'Magkikita ulit tayo' -lola
Halos pabulong na sinabi ng matanda at hindi narinig ng dalawa.

Napabangon ako sa higaan ng mapanaginipan ko na naman ang mga pangyayaring iyon na nakapagpabago sakin ngayon.

'Damn, why does it have to be this way?!! Urggghhh! I hate this!!!' - ako

Tumayo ako at pumunta sa kusina upang uminom when suddenly someone grab my waist and hug my back.

'Wifey, please come home.' - JD
Pagsusumamo ng asa-- i mean ni JD. Amoy alak na naman sya, but i can still smell the coolness in his breath.
Hindi na ako magtataka kung bakit sya nandito, routine na yata niya ang pagpunta dito every midnight and to think na may trabaho pa siya.

Umalis ako sa pagkakayakap nya at humarap sakanya. I saw his eyes full of hope, pag-asang babalik pa ako sakanya. 'No, i won't and i will never ever come home into your house again.' I said in a cold voice.

'Please JD, umalis kana.'
I open the door to let him out, i know that this will hurt the both of us but i think that it is the best way to move on and forget what happened.

He walks towardly at the door and said 'We're not yet done Citti.'

I closed the door and in just a snap my tears fell from my eyes.

'Oh damn!!! Damn you JD!' Sigaw ko.

Halos dalawang buwan na akong hindi umuuwi sa kanya and I have an acceptable reason why i did not go home......

Because of what happened last night, i decided na lumipat na lang ng tirahan and so I contacted Loisa.

To: Besty Loisa

Hey zup Loisa. Can we meet? Hindi ka ba busy o baka tulog kapa? Hahahaha

After a few minutes my phone rang...

Calling Besty Loisa........

'Hello bes' bakit mo ako tinext ng ganito kaaga. What's so important?'
Loisa asked in a sleepy voice

'Uhmm,.. Best kasi andito na naman siya kagabi, hindi yata sya titigil sa pangungulit sa akin hanggat di ako umuuwi sakanya. Look bes i want you to help me find a new home. Yung malayo sakanya at yung hindi nya ako madaling matatagpuan. I need space. You know how hard for me this will be.' - ako

After i speak, si Loisa hindi man lang nagsalita. Naspeechles yata...

'Look bes, please i----....' - ako

'If that's what you want i'll support you. Remember thats what friends are for. Let's meet by 11am before lunch sa mall. Bye bes.' - Loisa

Then she ended the phone, tamo tong babaeng to hindi man lang ako pinagsalita binaba na agad.

A/N: hello guys,!!!! This is my second note. I will be asking for your help regarding the place na mala isla pero mahirap mahanap at yung malayo kay JD ^^ sna matulungan nyo ako... Wala kasi akong alam na lugar na mala isla eh. Yung story kasi ordinary lang na tao si Citti hindi sya rich same with Loisa (pero un ang alam ni Citti, dito na mabubunyag yung pagkatao ng bes nya) hihihi so si Loisa po ang tutulong kay Citti.

Makes me Wonder Covered by Marie Digby ---->