Minik Dünyam

Bir göz bir göze ne anlatır bilmiyorum ama;bir söz bir gözü yıllarca ağlatır.Belkide böyle başlamıştı hikayem.

Sadece susmuştum.Önümde parçalanlama haykırma seslerini duymama rağmen susmuştum.Ne yapmıştım ki?

Sevmek insana acı verir.Bazen "Seni Seviyorum" sözünden korkacaksın mesela.Çünkü sevgi,aşk sessiz ve dilsizdir.En başta da bu hatayı yapmamışmıydım zaten.

Öyle büyümüşki içimde ki yalnızlık,sevilmeyi beklemek değilde beklemeyi sevmişim bir anda.

Hata yapmış olabilirim.Çok hata.Belkide binlerce.Fakat sonu böyle olmamalıydı.

Acı çekmek ölmekten daha cesaret ister.Çok cesaret ise iyi değildir.Bazen geriye gitmeyi bileceksin.Ben bilemedim.

Kalem aklın dilidir dediler.Yazdım,çok yazdım.Durmadan neredeyse nefes almadan yazdım.Hep yazdım.Yorgun düştüm,yazdım.Hasta oldum,yazdım.

Doğruymuş.Ama insanın aklına bu yazdıklarının hepsinin boşa gideceği gelince üzülüyor.Neyseki üzüntüm çok sürmeyenlerden.Yada ben öyle avutuyorum.

Bir şey için pişman olacaksan,yaptıklarından pişman ol,yapmadıklarından değil.

Yaşam bize verilmiş boş bir film,her karesini pişman olmadan keşke kelimesini kullanmadan doldurmaya çalışın.Çünkü hayat durup bir mucize olmasını bekleyecek kadar uzun değil.

Bu yazdıklarımdan hiç bir şey anlamadınız.Anlamanızı beklemiyordum zaten.Sadece geçmişte yaşadığım şeylerin kağıda dökülmüş hallerini size sunacağım.

Geçmişime döneceğim.

Geçmişe.

Minik Dünyama Hoşgeldiniz.