Cok satır eskittim içinde kendimi vurmaktan
Hep biz diye başlayan Sen diye bitiremediğim bir masaldan cok yoruldum. sen kendi hikayene kahraman ararken ben dönup dolasıp kendi yoklugumda boguldum.
ve biliyorum aşk diye sergiledigin mutlulukları bende yaş diye toplamaya mecburdum. çunku seviyordum.
ellerin yoktu mesela Gözlerin yoktu..
aynaya bakmaya korkuyordum sesin yoktu kendimi bulamiyordum mesela. demekki aşkta boyle birsey seni kimsede goremiyordum. ama sende herkesi goruyordum Ve bu icime tıkılmıs buyuk bir aciyi buyutmek demekti.
zaten gidisin ne siginacak bir liman nede siginmak isteyen bi kaptan birakti. sadece sonu olmayan bir denizin, gokyuzune nasil kavusabilecegini gozlerime ogretti..
yanimdayken hep aklimda olan korkylardanda eser kalmadi. seni kaybetmekten korkmadan sever sevdikve bir gun gidisi en cok bende kalan olacagin korkusu icimi yer bitiritdi. oylede oldu.
korkularim beni bitirirken yoklugunda seni daha cok ozletir oldu. sanirim sen gittikce bana yakin ben gittikce bana uzak kaliyorum. ve biliyormusun
beni ne kadar bitirirsen ben seni okadar seviyorum.
