"kim jongin gitmeden önce kaburgalarımı teker teker kırdı yine şak diye, oturup ağladım sabahların köründe içli içli. saçlarımdan birer birer düğümler koptu da canımı da aldı gitti yanında, ciğerlerimden kül olana kadar yandım da duruldum. can ağrım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ölüm bir ipte sallanan bir ölü. Bu ölüme bir türlü razı olmuyor gönlüm."
Gökyüzü öpmüş seni, benim öpemediğim yerlerinden, Jongin. Gökyüzü öpmüş seni. Bulut olmuşum karışmışım havaya, seni öpemeden çakılmışım. Yedi katlı gökdelenin en tepesiymişim ben, yedi katlı gökdelenin ta kendisiymişim. Seni severken bir anda çakılıvermişim, kavrukluğun çok acıdır demişim hep.
Bir o yana savruluvermişim bir bu yana, kavrukluğun çok acıdır diyivermişim sonra bir kez daha. Kunâla kuşlarına da benzetivermişim seni, Kim Jongin tıpkı bir kunâla kuşu gibidir demişim. Simsiyah saçları vardır işte öyle arada sırada, kemiklerine yapışan etleri vardır.
Kim jongin tıpkı bir kunâla kuşu gibidir, bal gözleri de vardır ve aynı zamanda da markizdir de. Markizim, kendi memleketimde benim karım, Jongin'im.
"Gece geç saatte duydum, heyecanla parmak uçlarında gümbür gümbür yürüyen senin sesini duydum Sehun. Emindim senin olduğuna, neredeydin, çok geçti. Çok, Sehun."
Çektim, ayak parmak uçlarımı tam o anda kendime doğru çektim ve saniyesinde bir kıpraşıp duran kirpiklerimi de çekip koparmak istedim. İşte Oh Sehun'lar tam olarak da böyle yapardı diyeceksiniz şimdi belki de. Tam o anda kıpraşıp duran kirpiklerimi çekip koparıp atmak istedim ve dün gece kunâla kuşu gibi olan Kim Jongin'i anımsadım. Benim parmak uçlarımdaydı da o, onu anımsadıkça yüreğimde oturuverirdi bir şeyler, pıtı pıtı parmak uçlarımda koşmak isterdim ona doğru. Ama sadece yürüdüm, ben hep yürürdüm.
"Hava aldım Kyungsoo. Sadece hava aldım."
Kavruk tenliler hep böyle acı mıdır?
"Oooohhhhh Sehhhuuuuun, senin kavruk tenliyi gördüm yine az önce. Fark ediyorum da, sırf senin hatırına dalmıyormuşum ben o esmer herifin tekine şu zamana kadar. Yoksa dalsam mı, ay yok yok olmaz da şimdi."
"Bana bak, deli deli konuşup durma, tıslatma beni milletin ortasında da. Yoksa vallahi tecavüzcü vaaaarrrr diye bağırırım."
"Baekhyun, hepimiz aynı hastanediyiz bu hastanede bizden başka kimse yok."
Güldüm, gözlerim kısılana, ağzım kulaklarıma varana kadar güldüm. Arkadaşlarımı seviyordum, çünkü her zaman onlarla birlikte aynı anda gökyüzünden pıt diye düştüğümde inanırdım. Etrafımda olmasalardı tutunamazdım, yoktu çünkü benim tutunacak tek bir dalım bile. Kim Jongin her zaman bana dal olurdu sandım, onun acı dalları battı etime, kıymık kıymık oldum. Daha o zamanlar bana ne kadar acı acı gelmiş olduğunu farkında değildim çünkü.
