"TAGUAN"

218 12 0
                                    

[ O N E S H O T S T O R Y ]

We've been good friends since we're 9 years old.

But little did he know that I'm inlove with him. I'm inlove with Sean.

"Sean, ano ng status niyo ni Chloe?" tanong ni Paulo sa kanina pang tahimik na si Sean.

"We're just best friends," magkasabay naming sagot. Yeah, best friend.

"Sean, do you like Chloe?" tanong ulit ni Paulo.

"Of course, sino ba namang hindi?" sagot niya at tinignan ako sa mata bago ngumiti.

"Ayieee!" kantyaw sa amin ng mga kaklase namin.

Hinampas ko siya sa braso niya. I always do this. I hit him every time I want to. Kurot, sapak, sampal, hampas or kagat. I know I'm a sadist but he wasn't complaining so why would I bother to stop?

"You like hitting me, aren't you?" he asked and chuckled.

"Yeah."

"Hug me instead," aniya.

I was like, owww. Don't dare me, love.

"It's better than hitting."

Asdfghjkl! Hindi matigil ang pang-aasar sa amin ng classmates ko. I need to buy anything para makatakas sa hot seat.

"Chloe, may gusto ka ba kay Mario?" Ysa asked out of the blue.

Ohhh, come on. Si Sean lang naman gusto ko eh.

"Hell no. We're just best friends."

"Lahat best friend ha. Showbiz." Tawanan nila.

"Kiss mo nga kung best friend lang?" tanong ulit ni Ysa.

Tumayo at inilapit ang mukha ko ay Mario. We nearly kiss each other pero umiwas si Mario.

"Hahahaha he can't," sabi ko habang tumatawa.

Hindi ko naman talaga gagawin. Ano ako tanga? Buti na lang umiwas siya.

Tumayo si Sean ng padabog at lumipat ng upuan sa tabi ng pintuan kung saan nakaupo si Paulo.

"I'll just buy water." I said.

"I'll come with you." Volunteer ni Mario.

"Okay."

Sabay na kaming naglakad papuntang cafeteria.

Close ko din si Mario. Para ko na nga siyang kapatid eh. He always make sure na makakarating siya kapag kailangan ko siya. Siya din sumasalo minsan ng mga hampas ko kapag tumatawa or kinikilig ako.

"What do you like to drink?" He asked.

"I just need water. Feeling ko na dehydrate ako sa usapan kanina."

"Wait me here."

Pinagmasdan ko lang siyang umalis at pumuntang counter.

Ang swerte naman ng magiging girlfriend nitong bestfriend ko.

"Let's go?"

"Thanks for this." Sabi ko at nginitian niya lang ako.

Nagsimula na kaming maglakad pabalik sa classroom.

"Oh, sorry nga pala kanina. I can't do that also."

"Do what?" Tanong niya.

"You know, I can't k-kiss you."

"I know. Bakit ba kasi pinapatulan mo pa mga asar nila eh. Hayaan mo na lang."

I just shrugged my shoulder.

"Oo nga pala, feeling ko nagselos si Sean."

"No way. He can't be jealous. We're just friends."

"But you love him, right?" Oh, shoot.

"Yeah? I said that to you. But we're too young for love. I don't think he likes me too."

"Halata namang gusto ka niya."

"I don't think so. Tsaka, okay na ako sa status namin."

"Ikaw bahala. Una ka na muna, punta lang ako sa CR."

"Okay."

Naglakad na ako papuntang classroom. Napaisip din ako sa sinabi ni Mario.

Bubuksan ko sana 'yong pinto ng marinig kong nag-uusap si Sean at Paulo. Malapit lang kasi sila sa pinto.

"Are you jealous?" Tanong ni Paulo.

"Huggings are right, fine you know. But kissing, are you serious? Nearly kissing!"

"So, are you jealous?" Paninigurado ni Paulo.

"Yeah, I'd definitely get jealous..."

He's jealous, seriously? No way!

"Idk why she's just a friend, but still I get jealous. It's my feelings I can't control at the moment."

Pagkatapos kong marinig 'yon ay namula ako. Wth?!

Or baka naman nagseselos siya kasi mas nagiging close na kami ni Mario. Alam mo, 'yon, siya yung best friend ko since then tapos biglang ngayon si Mario na. I'm not dense but I don't want to assume.

"Bakit ayaw mo ligawan?" Ani Paulo.

"What if she doesn't feel the same way? What if hindi mag work?"

"What's life, without a little risk?"

Nakita kong papalapit na si Mario kaya naman hinintay ko na siya bago pumasok sa classroom.

"Bakit 'di ka pa pumapasok?" Tanong niya.

"Hinihintay talaga kita." Liaaar!

"Tara sa loob."

As expected, tumingin sa gawi ko si Sean at nginitian ako. Shemz. Sean, my loves.

Ako na ang umiwas ng tingin kasi baka di ko mapigilan sarili ko.

Ewan ko ba. Noong mga bata pa kami, ang paborito naming laro ay patintero. Ngayon, taguan na. Taguan ng feelings.

One-shot stories ☑️Where stories live. Discover now