1 ay sonra
Mehmet sarhos olup eve geliyor dayak atmak icin ise benimle birlikte olmayi istemesi uzerine benim engel olmami bahane ediyordu, zulmün her gecen gün arttigi hayatima devam ediyordum
Komşum Ayşe geldi uzun zaman sonra gerci hakliydi oda cekiniyordu evde kopan kavga kiyametten nasibini almaktan.
Kapiyi yara bereli goruntumle actim.
Şok icinde bana bakti bir dakika sessiz kaldik iceri gel diyip hemen kapiyi kapadim
Ayşe;
-meryem bu halin ne karakola gidelim şikayet et ordanda hastaneye ahhh canim ahhh
, diye yakiniyor yardimci olmak istiyordu
- Ayşe ben kaderimi kabullendim birak hastaneyi falan ben iyiyim merak etme senden bir ricam var benim günüm gecti bi test alip getire bilirmisin kimse görüp duymadan
Hemen konuya girdim cunku ne neden bu hale geldigimi yakinacak zamanim nede hastaneye gidecek cesaretim vardi mehmet gelmeden Ayşe'nin bana test icin yardim etmesini istiyordum
Ayşe;
- hemen alip getiririm ama yarin sabah vereyim eşin ile denk gelmeyelim .
-taman mutlaka bekliyorum lutfen unutma senden baska kimsem yok biliyorsun
Birbirimize sarildik
Ayşe cikti gitti ben ise endiselerimle baş başa kalmistim ya hamileysem ne yapacaktim agir kaldirincami cocuk düşüyordu yoksa ip atlayincami kafamda bin tane soru vardi, benden bir parca nasil kiyardim, dogurup bakamazssam ne olacakti? Annem gibi bende kapiya atarmiydim????...
Sorularla cebelleşiyor olmam hayatin devam ettigi gerceğini değiştirmiyordu kalkip sobayi yaktim yemekleri pişirdim kuruyan camasirlari katlayip kaldirdim..
Mehmet akşam erken gelmişti o gün
Yemeğini yedi gidip uyumasi icin bekliydum hic konusmuyor goz temasi kurmamak icin caba harciyordum. Fakat hic kalkasi yoktu..
-ben uyumaya gideyim birşey istemeyeceksen
-artik kanepede uyumayacaksin, biz evlendiysek sende benim karimsan birlikte yatalim bundan böyle
Sert bir uslupla konuşuyordu finalin dayakla bitmemesi icin istemesemde basimi salladim odaya gectim.
Sabah Mehmet'in evden cikmasini sabirsizlikla bekliyodum icim icimi yiyordu yakalanmaktan korkuyordum.
Mehmet evden gider gitmez Ayşenin gelmesini bekleyemeden bahceye cikip seslendim
Camı acip
- bekle geldim geldim
Testi alip iceri kostururken Ayşe'de peşimden
-sonucu banada söyle merak ederim .diye seslendi
Testi yaptim bi kac dakika gecmek bilmedi
Hamileydim..
Kafamdaki Yuksek biryerden atlama fikri ,hayatta nasibi varsa benim ne yaparsam yapayim sonucu degistiremeyecegim düşüncesi ile yer değiştirdi
Mehmetten gizlemenin bi anlami yoktu illaki ögrenecekti. Aksam Mehmet geldi konuya nasil gireceğimi düşünüyordum.
-sana bilmen gereken birşey söylemeliyim
-söyle
-ben hamileyim
-Allah kahretsin seni Allah belani versin,gebermedin ki kurtulayim,hayatimi mahvettigin yetmedi,başima kaldiğin yetmedi
Masanin üzerindeki bardagi bana firlatti
-sakin ol ben neyaptim ki.
diye bildim sadece fazla konusma firsati bulamadan uzerime saldirdi tekmeler savuruyor tum hirsini yine benden aliyordu..
