GANGSTERs [Park Jimin ff]

Chapter #29

SAMANTHA POV

Nagising ako sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko..kinapkap ko ang phone ko na nasa gilid ng unan ko. I sat up on my bed while rubbing my eyes.

"9:30 na pala,ayan Samantha puyat pa." Sabi ko sa sarili ko,hindi kasi ako maka tulog kagabi

I like you,Samantha

I like you,Samantha

I like you, Samantha

I like you, Samantha

I like you,Samantha

"Ugrrrr!!! Would you please stop,self! I like you lang yung sinabi niya,hindi i love you!okay? Gusto ka lang niya pero hindi ka niya mahal!may Dahyun na siya."  Napasa bunot na lang ako sa sarili kong buhok. Should I avoid him today?what if he think that I'm rejecting him?well, I like him too....but....i cant say that, I don't wanna seem easy!ughhhh! !

Bumalik ako sa pagkakahiga sa kama at nagpagulong gulong,hindi ko alam kung anong gagawin ko... umupo ako ulit para ikalma ang sarili ko.

"Okay,I'm going to avoid him,just not to make things awkward. " "YOU CAN DO IT SAM!" Sigaw ko pa at tyaka tumayo at nag unat.

"Do what?"

"Lintik!di ka ba marunong kumatok!?"

Muntik nang humiwalay yung kaluluwa ko dahil sa gulat ng lingunin ko ang pinang galingan ng boses na yun,naka sandali sa may pinto si Jimin habang nakatingin sakin at may hawak na tray. Hindi ko man lang napansin na bumukas yung pinto.

"Dati nang bukas toh,did you sleep with the door open?"

"N--Nakalimutan kong saraduhan kagabi. Anyways,why are you here?"

"To bring this to you." Naglakad siya palapit sakin at inilapag ang dala niyang tray sa side table ko.

"Oh~kay,anong meron?" Umupo siya sa kama ko at hinarap ako.

"Wala naman. There nothing special,I just woke up and felt like making breakfast for you."  Sabi niya at ngumiti,ngiti na halos mawala na yung mga mata niya. Kinuha niya yung tray at inilagay sa higaan ko.

Crumbled eggs,pancakes and sausage. There was also a cup of coffee on the side.

"Looks good." Sabi ko at ginantihan din siya ng ngiti. I started to consume the food and Jimin just looked at me eating happily. Kaunting katahimikan ang namutawi ngunit agad ding nabasag ng magsalita si Jimin.

"About my confession,last night..." Bago pa niya magpatuloy ang sasabihin,naibigwas ko na ang iniinom kong kape sa mukha niya.

"OH MY GOSH!JIMIN,I'M SO SORRY!" Dali-dali akong kumuha ng tissues sa tissue box at pinunasan ang mukha niya. He just giggled at me being very apologetic. He stop me by grabbing my wrist

"Hey,it's okay." He said while looking straight in to my eyes,parang tumigil bigla ang mundo ko. 'He look so good up close'

"This seems familiar..me grabbing your wrist,staring into your eyes.." Jimin said,still looking directly into my eyes.

Unti unting lumalapit ang mukha niya sa mukha ko,it was so close to the point na nararamdaman ko na ang hininga niya sa lips ko.

But then suddenly. ....

"Samantha?do you want to get lunch later...." it's jungkook,he barged into my room at naputol ang sinasabi niya ng makita niya kami ni jimin being really close to one another. "Ugh, nakakaistorbo ba ko?pasensya na hindi ko kasi alam---" naibigay ko kay Jimin yung tissue at inayos ang sarili ko. Dammit!nakakahiya!baka kung ano pa isipin ng batang toh.

Wala akong ibang alam na gawin,kaya kinuha ko na lang ang tray at kumain. Umasa na parang wala man lang nakakahiyang nangyari.

"Nah~ You're not disturbing anything.." narinig kong sabi ni Jimin.

" uhmm~ the food is good." Sabi ko,trying to change the topic. But Jimin just giggled at me...

●●●●●●●●●
TO BE CONTINUE....
●●●●●●●●●