Lyric 01 - The Music Starts

21 2 1
                                    

GUN KLEO GRANDE

"Ang tanga mo."

Hindi ko ma alis yung boses nya sa ulo ko. Ang ganda eh. Amazonang babae. Kakameet ko nga palang sa kanya eh parang nagagaanan na ako sa kanya. Di ko pa naman alam ang pangalan nya eh. Pero alam ko na kung san siya tumutuloy.

*flashback*

Kakapagod ng firstday of class. Freshmen student of interior designer ako sa Grande University. Yes apelyedo ko yun. Pero sa mata ng iba, it's just all a coinsedence.

Pero the fact is, si papa yung nagmamay-ari ng school. At walang may nakakaalam na ako ay isang anak ng may-ari ng university. Mas pinili kong mabuhay tulad ng ibang estudyante dyan. Nabubuhay with freedom.

Ikaw kaya ang mabuhay na nag hohome study from first grade to sixth then magpapagod ng mata sa online schooling buong highschool life mo. Anboring kaya nun. Ayan tuloy napa eyeglasses ako.

Besides sa masisira yung mata mo, wala ka pang interaction sa mga classmates mo. Wala kang makakasalamuha buong araw kundi yung teacher mo o computer lang. Di ko alam yung mga masasayang kalokohan sa paaralan.

Yung tinatrato ka ng mga katulong mo na parang di pwedeng magasgasan. Heh ? Pareho lang naman kaming tao no. pfft :3

Pasalamat nalang ako kay mama. Nakonsente nya si papa na dito nya ako pagpapaaralin this college time.

May favoritism kasi si papa pagdating samin ng kambal ko. Di na nagpakahirap yung bro ko na pilitin si dad mag aral sa typical schools. Pareho kami ng life from kid until highschool na sa bahay lang nag aaral. Pero this time, dun sya nag schooling sa Japan. Marketing yung kinuha nya para na rin sa business ni dad doon. Sira rin yung mata nya ngunit ash gray contact lenses yung ginagamit nya. Ayaw nyang mag eyeglasses. Punk yun eh.

Pero kahit paborito sya ni papa, di naman ako na iingit kasi kahit anong pagkokompara sa amin, kambal pa rin kaming gumagawa ng mga kalokohan tulag na lamang nang paglagay ng ipis sa apparador ng yaya namin.

Dahil dun, wala kaming problema sa isa't isa dahil ang sabi nya nung 14 pa lamang kami, maging ako raw ako at sundin kung anong gusto ko. Maging malaya raw ako kahit kulong ako sa mansyon at sa kamay ni papa.

Atse. Tama na nga yang story line ko :3

Saan ako nakatira ngayon? Nag boboarding house ako kay lola Tella. Yung pinakatitiwalaan naming katulong pero inassign sya ni mama para alagaan ako ^_^

Palabas na ako ng campus nang nakita ko yung dirty icecream stand dun sa kalye. It's surrounded by students of this university. Mga scholars yata.

Ano kaya lasa nun? tanong ko sa sarili ko. Lahat ng icecream sa ref eh puro royal class na nakakasawang kainin na malagkit sa dila na parang isusuka mo na parang di matanggap ng kahit gutom na bunganga mo.

Ok then. Total first day ngayon ng schooling eh. Di naman masama kung magiging malaya ako. Yan nga yung purpose ko eh. To taste freedom :9

"Manong isang strawberry flavor nga po." Sabi ko nang natapos na yung pila. Pinauna ko nalang yung mga elementaries then sumunod na ako.

I get the ice cream galing kay manong then kinuha ko yung wallet ko. I can't find it.

"Aray!" sigaw ko nalang. May bumato kasi sa ulo ko eh. Tinignan ko kung ano yung binato sakin. I looked down where the object fell from hitting my head. Then nabigla nalang ako ng wallet ko yung tumama sa ulo ko.

"Hoy tanga. Wallet mo naiwan mo." Sigaw ng isang babae from a distance. Di ko sya kilala pero natatandaan ko na classmate ko sya.

Lumapit sya sakin at tumingin. Tumingin rin lang ako sa kanya. Suplada yung mukha then masakit syang tumingin. Pouty yung lips nya pero I cant see her whole beauty dahil sa bangs nya sa left part of her goddess of war beauty nya.

"Oh ano? ako pa yung pupuloy nyan?" tanong nya sabay turo sa wallet.

Pinulot ko and I opened. I got a bill then binayad kay manong.

"Heto po." ^__^

"Iho sampong piso lang di sandaan." sabi ni manong. Ano daw? seriously sampong piso may Ice cream ka na? Ganyan pala rito sa labas? Galing ah.

"Ah. Sandali lang ho." :) Binuksan ko ulit wallet ko then.

*poke

*Tingin kay manong

*poke

"Aray. Ano ba?" Sigaw ko ulit nang piningot nang babaeng yun ang tenga ko.

"Ako na. Siguradong wala kang Sampung piso. Dahil alam kong puro papel yang loob ng wallet mo." sabi ng amazonang babae.

Broken LyricsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon