Unfated: The Past & the Present

Kabanata V: OvernightMARE

~Marissa's POV~

Dahan dahan syang lumapiy saakin. Hinawakan ang aking bewang saka tumitig sa aking mga mata.

"Mahal na mahal kita, Marissa"

"Mahal na mahal din kita..."

At ang mukha nyang papalapit na ng papalapit sa akin. Ang labi namin, mukhang maglalapat na!

Nakaramdam na lamang ako ng isang malamig na bagay sa noo ko na syang gumising mula sa aking napakatamis na panaginip.

Psh. Sana hindi muna ako nagising, bad timing naman oh.

Pagkadilat ko ay automativ na nagbukas na rin ang radar ko.

[command] TARGET: MR. CUTE STRANGER [enter] Searching...

*Beep! Beep!* TARGET LOCKED!

Kusang tumayo ang mga paa ko at lumakad kay Mr. Cute Stranger na nakaupo sa buhangin malapit sa dagat at nakatingin sa kawalan.

"Haaaay. What a beautiful scenery! Hmmm... Can I sit beside you?" Sabi ko sabay pakawala sa isa sa aking mga sweetest angelic captivating smile. Yung mga ngiting ginagamit ko sa mga stanger na katabi ko sa bus pag nawala yung wallet ko at wala akong pamasahe, at ayun nililibre na nila ako. WAHAHAHA! Nyosa diba?

E sa kanya kaya tumalab? Nasi-sense ko kasing kami ang nakatakdang tumupad ng propisiyang isilang ang pinakamagandang nilalang sa mundong ito! MWAHAHAHA!

Sa akin mamana ng bata ang kanyang mala-anghel na ngiti, sa kanya ang smiling eyes. Sa akin mangagaling ang ka-sexyhan at sa kanya nama---.

"Uh, Marissa? Hello? Are you sure you're already awake?" 

"Wh-why?" Bakit nya kaya ako tinawag? Feeling ko nangangamatis na naman sa pula ang napaka-cute kong cheeks. Maakit ka sakin! Bwahaha! 

 "I said you can." Minasdan ko ang bibig nya habang nagsasalita na tila nagi-slow motion sa aking paningin. Oh snap! Get back to reality, Sang!

"I-I can what?" I questioned.

His eyes and lips smiled. "You can sit beside me, I said."

"A-ah! Yea! Yea! Like I said... Hehe"  Napangiwe na lang ako. Nakakahiya ka, Sang! Minus ganda points yan kay... Teka? Ano nga palang name nya?

Pagkaupo ko ay saka naman naghari ang katahimikan. At dahil naman ding durable ang kapal ng beauty ko ay ako na ang nag-decide na bumasag ng katahimikan.

"Wh--"         "Are y--" 

"Osige, duet tayo para magkaintindihan tayo, ano?" Sarcastic kong---Ah! Nagulat na lang ako nung lumabas ang mga salitang yun sa bibig ko. Ugh! Nagaya na yata ako sa mga kaibigan ko! Azzar! 

"What did you say?" Like I thought he would ask. I just raised and waved my hands, signaling it was nothing. "So you're saying?"  I asked for him to drop the subject.

"Oh.. Are you okay now?"

"Yea... I guess?" 

"Lemme check."  Ipapatong nya ang likod ng kanyang palad sa noo ko pero umatras ako. Ugh! Crush ko sya pero ang awkward pag nagdikit kami, e!

"Tsss.. Okay." Bigla yatang sumama ang timpla nya, ha?

"So... Where am I? Where are we?" 

She shrugged her shoulders, looking at me with her mischievous smile she answered, "I don't know either."

"WHAT?!"

~ Albert's POV ~

Good heavens! I did gave all my best to give all the kindness nad humanity kept in my stubbon heart just to have enough information in exchange! How the hell could I travel back to Munich when i didn't even know where the heck I am?!

"Dumm! Was bin ich wohl zutun?!"

Of all the people I could be with stucked in this unknown island, why does it have to be her?! GEEZ! Send another brain for her, will you? I stood up and shoved on her face how stupid she is.

"HOW THE HELL YOU DIDN'T HAVE ANY CLUE ON WHERE ARE WE, BIRD BRAIN?!" I won't have to please that useless dumb anymore.

She stared directly at me, her eyes fiery. The hell I care?

"Eh bakit ka naninigaw?! Ha?! As if namang kabisado ko tong lugar na 'to, in the very first place, Mister, hindi ako taga dito. Taga Manila ako! Naligaw lang ako at mukhang ikaw rin, pero WALA AKONG PAKE! basta ako alam kong may susundo sa akin dito!"

"Would you please stop speaking in alien language?! It's not like I belong in your planet, bird brain alien!"

"What the?! Ang kapal ng mukha mo ah?! Aka--"

"HOW SLOW COULD YOUR BRAIN PROCESS EACH WORD I SPILL? SAY, IS IT ONE WORD PER HOUR?! HUH?! HUH?!"