Only a Dream

Second Dream:Kidding

Second Dream:Kidding

Notice don't read this if you didn't read first dream yet. Thank you! Nagloko po ang chapters.

Nandito na naman ako sa mundong malayo sa reyalidad. Lakbay ako ng lakbay at napagod. Umiyak ng umiyak. Nakakapagod nang magpanggap. Magpanggap na okay lang pero Hindi naman.

Umupo ako sa ilalim ng puno ng mangga. Sumandal ako sa puno at pumikit. Hindi ko rin maiwasang malungkot. I need someone that can help me.

Nagulat ako nang may humaplos sa aking pisngi. Nagulat ako at iminulat ang aking mga mata. Nang maimulat ko ay

"Don't cry. Pain can hurt you. But don't let the pain kill you. Fight for your self. Everything happens for a reason. I'm here for you, but only in your dreams. " sabi ng isang babae.

"Who are you? Why are you here?" Takang tanong ko sa kaniya.

"I'm here for you. I'm here to care and love you. I'm here to help. I know you need someone to talk to. So I'm here." Seryosong sabi niya.

"Thank you, Thank you because you're here for me" wala sa sariling usal ko at yinakap siya.

Nagulat siya dahil dun at ako mismo ay nagtaka sa ginawa ko. Agad akong kumalas sa pagkakayap sa kaniya. Nahiya ako sa ginawa ko.

Tumingin ako sa kaniya at nakangiti siya. Hinawakan niya ang kanang kamay ko gamit ang kaniyang kaliwang kamay. Hinila niya ako at tumakbo.

Wala akong nagawa kaya tumakbo narin ako. Parang naghoholding hands while running kami.

"Teka saan tayo pupunta?" Tanong ko sa kaniya.

"I'll introduce myself in a beautiful place. Where we can know each other. Place where we will begin knowing each other. You will not regret viewing that place" nakangiting sabi niya, alam kong puno ng pananabik ang pag sabi niya.

"Then where is that? I want to know what is your name. And you. Yourself." Sabi ko.

"You will know later."

Habang naglalakbay. Hindi ko maiwasang mapatitig sa kanya. Ang ganda niya. Ngayon ko lang na realize. I like her.

Bigla siyang huminto. Huminto siya sa garden. Yung garden noon, oo yung garden. She touched a ball light of dreams then she disappeared. Then I follow her, I touched also the ball light of dreams that she touched.

Omygod. Its so beautiful. What is this place? A palace? A kingdom? So beautiful. At tumambad sa king harapan ang babaeng sinundan ko.

"What is this place?" I asked her.

"This place is where the king and queen live. This is the monarchy island. As you can see. There are 4 islands. The Monarchy, The Justice, The Camp of trainees, and The Jail. " Simula niya. Nakangisi siya habang nagsasalita.

"I, I am in the trainees camp. I am an archer. " nagulat ako nang ibahagi niya.

"What?! I want to leave this place! Please I want to go back in my dreams." Nagmamakaawa ako.

"Okay if you wish" sabi niya nang nakangiti.

                      •~•

"Please! Please! I want to leave this place!" I shouted and I stopped. What?! Nandito na ako sa room ko.

May narinig akong tumatakbo papunta sa room ko.

Tok!Tok!Tok!

"Anak? Anak?! Are you okay? What's happening? Please answer me! Christian! Open the door! Yaya! Get the duplicate key of this room! Now!" Alalang-alala si mommy pero Hindi ako sumagot. Sa halip na sumagot ay kinuha KO ang unan at tinakip sa aking mukha.

At dahan dahang bumukas ang pinto ng room ko. Tumingin ako sa pinto at nakatayo si mommy. Umiiyak at nakikita ko sa kanyang mga mata ang awa.

"Son! I'm here for you okay? Please tell me all the pain that hurts you. I know you are hurting but keep this in mind okay? You have to fight to surpass those mountains anak. Please don't let the pain kill you. There is a future for you anak. Don't just give up. " hagulhol ng iyak na usal ni mommy.

"I'm tired mom. I'm tired of pretending happy even when I'm not. I'm tired of living this toxic society. I'm tired of meeting judgmental people. I'm tired of everything mom." Hagulhol ng iyak na sabi ko rin.

Niyakap ako ni mommy. Ilang minuto rin syang nakayakap sakin at nagpasya na siyang umalis at pinapahinga niya na rin ako.

                       •~•

"Crying again?" A girl once asked.

"I'm tired" I replied.

"Shhh. Let's explore this dream. I hope your sad feeling will fade away because of me." She said.

I don't know what I feel kung kasama ko ang babaeng ito. Parang ang gaan gaan ng loob ko. I'm so much thankful that she is in my dreams.

"Okay, let's go!" Sabi niya sabay hila sakin. Nagpaubaya naman rin ako sa kanya.

"Teka! Pupunta na naman tayo sa trainees camp? No way! Dito lang tayo!" Pagpipigil ko sa kanya.

"Nope! I said in your dreams. Haha." Tawa niya.

Tsss. Nakakainis na to ah. I'm not happy anymore.

"Okay saan tayo? " tanong ko.

"Narito na tayo. Gumawa ka ng bangka para makapunta ka sa puno." Sabi niya.

Ang ganda ng puno. Ang puno ay napapalibutan ng tubig. Ang kalangitan ay berde ang kulay. Ang repleksyon ng kalangitan sa tubig ay magandang maganda.

"Ano to?" Tanong ko sa kanya.

"Ikaw ang magbigay ng pangalan. Ikaw ang gumawa nito. "

"My Unica Dream"

My Unica Dream

"Woah.. What is this place?" I asked with amazed.

"I think I need to say the truth." She said.

"Okay."

"I'm Luna Lancaster. I'm just your imagination. And you created me for you. " she said.

"You're just an imagination?"

"Yes."

*$*

I wake up. Shit! Is she my imagination? Why? What if she is joking. She is kidding.

******************************

Support me pls. Vote for this story.