Testweek uitslag en Toneel.

13 2 2
                                    

Hay, hallo!

Ik zit hier in het zwembad naar mijn zusjes zwemles te kijken en skittels van de grond te eten (ik heb twee paarse skittels op de grond laten vallen en dat is mijn lievelings smaak en ik eet ze nooit en dat waren de enige twee die in het zakje zaten dus heb ik ze in het volle zicht van iedereen opgegeten. ZO! DAT IS DAT! IK EET SKITTELS VAN DE GROND, NOU EN. Nya het was pas echt een hel geweest als het pizza was, dat is mijn lievelings eten en daar wil ik best een moord voor begaan moehahahaha!

Nya, de skittels waren niet nat, want zo als je ziet hebben ze boven het zwembad een tribune en daar zitten dus de ouders enzo naar fe kinderen te kijken.

Nya, genoeg over skittels, ik ga het namelijk hebben over de testweek wat ik -zoals verwacht- baggger slecht heb gemaakt.

Ik heb een zes voor BiNa (sta gemiddeld zeven)

Een 5,3 voor wiskunde (gemiddeld zes)

Een 3,7 voor engels (je moest 80% van de toets goed hebben wilde je een zes halen, dat is dus een havo cijfer andera had ik een zes gehad. Gemiddeld zes)

Frans een 6,3 (gemiddeld zes)

Eco 5,5 (gemiddeld zes)

MenM (geschiedenis en aarderijks kunde) weet ik nog niet, zal wel iets goeds zijn, want meestal haal ik daarmee de hoogste cijfers

Nederlands 7,5 (gemiddeld 7,9 !)

Duits weet ik nog niet, maar daar haal ik meestal wel goede cijfers bij (gemiddeld 7)

Ik ben erg blij met Nederlands, maar de rest is mager....

Al goed, genoeg over de testweek ik ga het nu eens lekker hebben over toneel:

Ik heb gisteren weer toneel gehad en het was oo zich wel leuk, alleen zijn we nu heeo erg bezig met improvisatie en dat betekend met mensen samen werken die ik niet ken. Nu is het probleem dat ik altijd heel erg moet wennen aan mensen voordat ik mezelf kan zijn en al helemaal als ik met zeven mensen moet samen werken waarvan ik de naam niet weet. Ik kan dan gewoon niey mezelf zijn, alleen snappen mensen dat soms niet en denken ze gewoon dat ik geen zin heb om mee te doen en hun al het werk te laten doen. Terwijl ik normaal juist altijd zo spontaan en (al zeg ik het zelf) leuk ben. Als het nou een paar mensen waren die ik niet ken, okay, maar het waren er zeven en daar moest ik erg aan wennen. Hé! Nu ik dit zo type bedenk ik me iets!

Toen ik een jaar geleden voor het eerst op gitaar les kwam was ik heel zenuwachtig en durft ik bijna niks te zeggen, er zat drie jongens bij mij in de groep: Rick van 9 , Bass van 14 en Winston van 14.

Ik en Rick waaren allebei nieuw en Bass en Winston Speelde al twee weken langer samen. Nya, ik was toen dus heel verlegen, maar toe Winston een paar weken later ging overstappen van les voelde ik me meer op mijn gemak en durfte ik ook meer te zeggen. Nu zit ik een half jaar in een andere groep op vrijdag (alleen volgende week zit ik nog op de vrijdag, daarna ga ik naar de zaterdag i.v.m toneel) en daar is Vallerie een beetje zoals ik bij Winston, ik vraag me af of ik haar zenuwachtig maak... Nya dat zien we over twee weken dus!

O, ja. Gisteren toen toneel klaar was moest ik in mijn eentje naar huis fietsen en het was al er donker buiten. Ik fietse vanuit school een tijdje achter een jongen aan die mij niet kende en ik kende hem ook niet. Ik hield gepaste afstand en reed gewoon rustig verder, tot die jongen de hele tijd schichtig achter zich begon te kijken en harder begon te fietsen. Natuurlijk fietste ik ook harder, omdat ik niet alleen wilde fietsen. Na een tijdje reed de jongen weer zachter en keek weer achter zich. Hij merkt waarschijnlijk dat ik hem volgde, want hij begon harder te fietsen, en ik ook! Na een tijdje bleef de jongen weer achterom kijken en kwamen we bij een druk kruispunt. Hij sjeesde dwars door de auto's door en bleef achterom kijken, ik moest toevallig dezelfde kant uit en stak gewoon rustig over. Na dat ik overgestoken had zag ik de jongen weer en met mijn tempo fietste ik in een mum weer achter hem (HA! ZO SNEL KOM JE NIET VAN ME AF! ). Hij keek weer achterom en zag mij weer, dus hij ging weer harder fietsen en ik hield hem zonder veel moeite bij. Na een tijdje moest ik wachten bij een ander oversteek punt, alleen sjeesse hij weer tussen de auto's door en ging naar rechts. Ik moest rechtdoor en het was vanaf dat oversteekpunt nog maar drie minuten naar mijn huis.

Wat zou die jongen geschrokken. Dat krijg je ervan als je probeert te vluchten voor mij!

XxJustCherryxX

Cherry's Life!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu