Invisible Girl

1:Her Voice

Muriel

"muriel,ipinapatawag ka ni Ma'am Lorie,"bungad ng officemate ko nang pumasok siya sa kwarto.
"Bakit daw?" Nakasimangot na tanong ko habang hindi inaalis ang atensyon sa monitor ng computer.
"Malay ko. Baka naman may ginawa kang pagkakamali?"
Napalingon ako skanya at napaisip.Bigla tuloy akong kinabahan at atubiling lumabas ng kwarto.
Lagot ka! Senyas ni Danica nang mapadaan ako sa cubicle niya.
"Ikaw ang malalagot sa akin mamaya!" Pabulong kong banta.
"Hello,sweetie pie!" Bigla nalang sumulpot sa tabi ko si Joseph, sabay akbay sakin. "Sabay tyong maglunch mamaya ha?" Isang bigwas sa sikmura ang natanggap niya mula sakin. "Sweetie pie mo'ng mukha mo!" Umagang-umaga, sinisira nila ang araw ko! Dumagdag pa ang pagpapatawag sa akin ni ma'am Lorie. Sa dalawang taon ko bilang IT technician sa garment company na iyon, ngayon lang niya ako ipinatawag.Kinakabaha na ako.Nang pumasok ako ay tahimik lang na nakamasid sa akin si maam Lorie. "Morning po. Ipinapatawag nyo raw po ako?". Hindi siya kumibo, sa halip ay may iniabot lang apirasong papel. "Read it...out loud!" Seryosong sabi ni maam Lorie. Nagtatakang binasa konang malakas ang hawak na papel. "B-baby, p-please, forgive me" parang may kung anong sumabit sa lalamunan ko. Ano ba kasi tong kalokohang ipinapagawa sakin? "Im sorry.Really,really sorry. I know i was wrong and i realized that i still love you. Please let's start all over again".
"Perfect!" Maam lorie said,sabay palakpak.
Napapitlag ako.
"Thank God, i have you. Matutulungan konarin ang anak ko dahil sa iyo" she added with a wide smile.
Hindi ko parin maintindihan.
"I need you.Gagawin kong triple amg sahod mo at may bonus pa.Basta tulungan molang ang anak ko."
Awtomatikong umangat kilay ko.Triple? At may bonus pa? Dapat matuwa ako sa narinig. But i had a feeling na hindi ko magugustuhan ang hinihiling niyang kapalit. "Maam Lorie, ano po bang maitutulong ko sainyo?"

"Hindi naman lingid sayo ang nangyari sa anak kong si riley." Biglang lumungkot ang mukha niya. "After he lost his sight in a car accident,he's never been the same again. Naging bugnutin na siya at masungit. Palagi siyang nakasigaw at walang tumatagal na nurse. And worst of al, ayaw rin ni Riley na mag-undergo operation. Iyon nalang ang natatanging paraan para makakita uli siya."

Nabalitaan ko ang nangyari sa iisang anak ni maam lorie. Isang buwan na ang nakakaraan mula nang maaksidente ang minamanehong kotse ni Riley. Ayon rin sa mga tsismosa kong kasamahan sa trabaho, iniwan daw ito ng gf. At noong gabing iyon nagpakalango daw sa alak ang binata na naging dahilan ng pagkakaaksidente nito.
"Isang tao lang ang alam kong makakapagpabago ng isip ni riley" pagpapatuloy ni maam lorie na nagpakunot ng noo ko.  "But the prob is, i cant find her anywhere. Hindi ko alam kung saang lupalop naroon ang babaeng yon. Kaya naisip ko na gumawa ng ibang paraan. And that is where you come in."
"Ako? Ano naman po ang koneksyon ko rito?" Gilalas na tanong ko.
"Narinig ko ang boses mo kanina sa rest room. Buong akala konga, ikaw si Samantha. Magkaboses na magkaboses kayong dalawa," paliwanag ni maam lorie.

And so? Ano namn kung may kaboses pala ako?.

"Muriel, i want u to pretend to be Samantha. Riley will surely think you're her dahil magkaboses kayong dalawa.All you have to do is bring back his old self and convince him to undergo the operation."
Hindi ako nakakibo. Parang ayaw na mag-process sa utak ko ang lahat ng mga sinabi niya.
"So we can start by next week. And don't wory, i will teach you to be like Samantha."
"Eh maam,hindi naman po kasi ganon kadali ang gusto nyong mangyari."

Biglang lumungkot ang mukha ng boss ko. "Please, Muriel... You're my only hope. Please say 'yes'. Pagmamakaawa niya at hinawakan ang dalawang kamay ko.
My mind was saying 'no'siguradong sakit lang ng ulo ang idudulot niyon sakin. And knowing my temper, kahit gaao pa kagwapo si riley ay hindi siya exemption. Siguradong mag-aaway lang kaming dalawa.
Pero parang nilapirot ang puso ko nang muli akong tumingin kay Maam lorie.  Hay gulay.