# SEN HESAPTA YOKKEN #

~ BÖLÜM 1 ~

" Hayallerime Bir Adım Daha "

Merhaba, ben Ebru Eğilmez üniversite hayatımın  ilk günündeyim ve nerdeyse dün akşam hiç uyuyamadım. Daha ilk günden geç kalmak istemem ve benim yerimde siz olsaydınız eminim sizde benimle aynı fikirde olurdunuz.

-Ebruu.. kızım hadi bir an önce çıkman gerekiyor. Daha ilk günden geç ka..

-Tamam anne çıkıyorum şimdi.

-Dikkat et kendine.

-Tamam çıkıyorum şimdi. Öptüüm..

Üniversitem eve biraz uzak olduğu için kendi arabamla üniversite hayatıma devam atmeye karar verdim.
Daha önceden babamla birlikte geldiğim için okulu bulmakta hiç zorluk çekmedim ama yinede uykumu tam alamadığım için biraz geciktim. Okulum gerçekten çok güzel.Eminim içindeki insanlar la birlikte daha da güzeldir...  Biraz geç kaldığımdan dolayı sadece bir kişinin yanı boş kalmış, ve o sırada bir erkek oturuyor.
Hoca birazdan gelebilirdi ve ben halâ etrafa bakınıyorum. Her yer dolu ve onun yanına oturamam bu herkes tarafından yanlış anlaşılır. Nereye oturacağım şim..

-Selam! eğer istersen yanıma oturabilir sin.

-Ee.. şey olabilir.

-Pekalâ tanışalım mı ?

-Olur tanışabiliriz.

-(elini uzattı) ben Enes Karahan..

-Bende,  Ebru Eğilmez memnun oldum.

-Ben de.

-Sen ünlü DNA' cı Adnan Eğilmez in kızımısın?

-Evet, neden sordun?

-Adnan Eğilmez.. ismini çok duydum ama bir türlü tanışma fırsatı yakalayamadım.

-Ben tanıştırır ım seninle merak etme..

Kapı açıldı ve bayan bir hoca girdi sınıfa, hep beraber ayağa kalktık.

-Merhaba arkadaşlar, oturabilirsiniz dedi ve kendini tanıtmaya başladıktan sonra hepimize nereden geldiğimizi ve hangi bölümü seçeceğimizi sormaya başladı. Ben hemşire olucaktım Enes de  sanırım benimle aynı şeyi düşünüyordu. Sınıfın tamamını daha henüz tanımadan zil çaldı herkes hızla çıkmaya başladı.
Enes ve ben kalmıştık sadece,  bende çıkmak için masamı toparladım ve bir anda kalktım, dışarı çıkacaktım ki tam o sırada ayağım sıraya takıldı Enesin refleksiyle birlikte kolların da buldum kendimi ve olduğundan çok yakınlaşmıştık. Birbirimizin nefesini duyuyor duk.
Göz göze geldiğimiz den birkaç saniye sonrasın da hafifçe doğruldum.

-Kendine dikkat et Ebru.

-Haklısın biraz heycanlıyım da..

-Önemli değil.

-Teşekkür ederim bu arada sen olamsaydın şimdi çoktan yerdeydim.

Gülümsedim ve dışarı çıktım sınıftan ardından zilin çalmasıyla sınıfa geri döndüm Enesle olan yakınlaşmamız beni çok etkilemişti bu arada Enes çok yakışıklı bir genç.
Tüm dersler neredeyse tanışma fasılıyla geçmişti.
Okul çıkışında arabanın yanına doğru yürümeye başladım hava o kadar soğuktu ki önüme bile bakmadan hemen arabaya binip yola koyuldum.  Eve vardığımda saat neredeyse 5 olmuştu. Babam eve erken gelmişti ve akşam yemeği için hazırlık yapıyorlar dı. Üzerime rahat bir şeyler giydim ve aşağı indim.

-Kızım hadi gel yemek hazır. 

-Geliyorum anne.  

Yemeğimi yedikten sonra odama çekildim. Biran önce dinlenmeliydim ve çok uykum vardı. Yatağa uzanırken  aklıma Enes ile olan yakınlaşma mız geldi. O an kalbim o kadar hızlı atmaya başlamıştı ki bunu parmak uçlarıma kadar hissetmiştim.
Lise hayatımı kız lisesinde bitirdiğim için ilk kez bir erkekle bu kadar çok yakınlaşıyordum. Ve bu bana kendimi çok garip hissettirdi. Acaba şuan Enes de beni düşünüyor mudur. Beni tutması çok hoşuma gitmişti hiç daha önce böyle bir şey yaşamamıştım.
Enes ile her geçen gün daha da  tanışıyorduk. Tenefüslerde sık sık okulun terasına çıkıp birbirimize bir şeyler ısmarlıyoruz. Sınavlar başlamıştı ve oldukça başarılıydık.  Enes ile hemşire bölümünü okuyoruz. Birinci sınıf nerdeyse bitmek üzereydi. Ben çok mutluydum Enes ile benim aynı mesleği tercih ettiğimiz için...  Enes son zamanlarda bana biraz daha yakın davranıyordu. Bu durumdan rahatsız olmuyordum. Birbirimizi tanıdığımız hergün ortak yönlerimizi buluyoruz ve o yüzden en iyi anlaşan ikiliyiz. Enes ailesinden hiç bahsetmedi bana sanırım ben öğrenirsem ondan uzak duracağımı bunun imkansız olduğunu bildiği ühalde bu durum onu korkutuyordu. Terasa çıktık ve manzarası güzel bir masaya oturduk.

-Ne içersin Ebru?

-Şey aslındaa..  benim sana söylemek istediğim önemli bir şey var.

-Tamam. Konuşuruz ama önce bişeyler içelim.

İçeceklerimizi aldık ve ben konuya girmeye başladım..

-Enes..

-Efendim? 

-Uzun zaman oldu tanışalı ve sen bana ailenden hiç bahsetmedin bana söylemek isteyipte söyleyeme...

-Var evet. Ama benimle olan bağın kopar diye söyleyemedim.

-Lütfen söylermisin söylemediğin şey ne?

- Şeyy.. aslında benim babam..

-Senin baban ne?

-Mafya gibi bişey ama..

-Ne mafyası Enes kimler biliyor bunu?

-Aslında kimse bilmiyor sen hariç.

-Peki neden bunun için senden uzak duracağımı düşündün ki?

-Bilmiyorum. Bak Ebru sen benim için çok değerlisin. Seni kaybetmek istemedim, öyle düşündüm.

-Sende benim için çok değerlisin.

-Ebru..

-Efendim

-Sana bir şey söyleyeceğim.

-Tabi söyle.  

-Ben seninle yakınlaştığım ilk günden beridir gözlerimi senden alamıyorum. 
Sen benim için çok kıymetlisin. Demek istediğim seni çok seviyorum.

Resmen dilim tutulmuştu. Ne söyleyeceğimi bildiğimide unutmuştum. 

-Ee şeyy Enes ben..

-Hemen cevap vermek zorunda değilsin istersen biraz düşün olurmu?

-Tamam düşüneceğim. Yarın okulda açıklarım kararımı.

-Tamam Ebru görüşürüz.

Bu soruyu düşünme me bile gerek yoktu ama her şeyden önce kafamdakileri  netleştirmeliydim.

*Acaba Ebrunun kararu ne olacak? 
Yeni bölümde görüşmek üzere
Hoşçakalın, Sizleri seviyorum ♥