Under The Same Sky

Prolouge

Laying in the sand, I could see the stars above me had already shown itself brightly, a sign na dapat na pala ako matulog. But no matter how much I condition myself to sleep, I'm still wide awake thinking about him, and the possibilities for the two of us to exist.

Naiinis nga ako sa sarili ko, dahil dapat ini enjoy ko Ang ganitong pagkakataon imbis na mag isip nang kung ano ano, I'm at a 5 star beach resort with lots of facilities to offer, take note, I'd be staying here for 3 days.

Tumayo ako at pumunta sa dagat, for a hope that it could calm me from all the anxiousness I have at the moment. Feel na feel ko ang hangin kaya isinigaw ko ang nasa aking damdamin

"That is just a simple crush, Bethany. No more no less. That's not love you're feeling for him, hindi iyan puwede and don't ever fall in lo-"

"Hoy Taniang! Di kapa matutulog? Anong oras na oh?! We're still early tomorrow sus tulog kana"

Di pa nga ako lumilingon, I already know who is calling me. That authoritative voice would always be my favorite, ngunit "TANIANG" nanaman ang tawag niya sakin. Kainis! Pag lingon ko, siya nga, pero parang di ako maka alis sa tinatayuan ko

O my Ghad! O my Ghad! Why is he here?! Papalapit siya, Shemai anong gagawin ko.

Dahil naduwag ako, nakatunganga lang akong nakatingin sa papalapit na lalake. Hanggang sa

"Wahahaha! Bat ka nakanganga jan? Konti nalang talaga Taniang ha, aakalain ko na may gusto ka sa akin"

Sasagot na sana ako ng sumakit ang paa ko, na di ako makagalaw hanggang sa, "Taniang! Bat ka umiiyak?! Sorry na, sorry"

"Ahhh ah ang sakit Gab"

"Taniang, sorry na promise I'll not tease you anymore, come I'll bring you to your room"

Ano bang sinasabi ng hinayupak na to, "Ang sakit Gab! Ang sakit pinupulikat ako, di ako makalakad!"

"What?! I thought, I tho-"

"Putik! Gab, di ko na kaya, aaah!"

"O-okay" and with that, he carried me. He carried me in a bridal style manner. Buwiset na pulikat nato mas lalo akong na fa-fall sa ginagawa niya eh, kaya umiyak ako ng mas malakas

"Taniang huwag namang ganyan o, I'm getting scared  already, wait I'll bring you to the clinic" nag pa-panic niyang sabi

"Huwag! Di na Kasi gaano namamanhid ang mga paa ko Gab. I appreciate your concern but, mas lalo mo akong sinasaktan"

"Anong sinasabi mo Bethany? San na naman ang masakit sayo, na sugatan kaba? Asan? Sabihin mo, para magamot natin. Iyan kasi di pa natulog"

"Gab, Ang sakit na eh, Ang sakit na dito oh!" Sabi ko habang tinuturo ang aking puso

"What are you talking about?" Sagot niya, nang Hindi naka tingin sa akin.

"Ganyan kaba talaga ka manhid Gab! Di ba obvious na may gusto ako sayo! Oo crush kita, na mahal na nga kita, at sa pag daan ng araw ay mas lalo kitang minamahal, na alam kong hindi dapat"

Pagkasabi ko nun, napapikit ako sa kahihiyan at tumulo na naman ang luha ko, lalo na ng nakita kong tumayo so Gab at umalis. Ang tanga mo Beth, Ang tanga tanga mo!

After minutes ng pag iiyak, I was ready to go to my room ngunit, bumalik siya na may dalang kumot. Anong gagawin niya diyan? Akala ko ay umalis na siya

"Bethany, sit down here for a moment, and tell me everything. Atleast, I'll be the cure for your aching heart. Kahit panandalian lamang ito"

And at that moment under the same sky with our interlinked hearts it was all so good to last forever.