'Birbirimize çok uzağız fakat gözlerimi kapattığımda seni karşımda görüyorum' dedi genç bayan mahcup bir ses tonuyla.Çok geçmeden cevap verdi adam 'her ne kadar gözlerim varlığını tam olarak görmesede her bir kareni ezberledi özleminle' dedi ve düşünmeye başladı.Acaba uğruna bu kadar acı çektiği kadının sözleri ne kadar da doğruydu bilemezdi ki çünkü defalarca kez aynı şeyleri yaşamışlardı.Kadın her seferinde adama sözde sevdiğini söyleyip tatmin ederekte kendini başka kollara atmıştı.Ve adam bunu biliyordu kadın ne kadar gizleyebildiğini düşünsede ses tonu dahi onu ele veriyordu.Belli etmedi adam ezilmiş gururunu son defa bırakarak 'seni seviyorum' dedi. 'Kışın ortasında bana yazı getiren kadın seviyorum seni' dedi haykırarak. İşte bu kadının duyduğu son sözdü.Telefon kapandı kadın herne kadar seslendiysede adama sesini duyuramadı.Defalarca aradı telefonu açan olmadı.Bir süre sonra telefon dahi çalmadı.Ve kadın o an anladı aslında sadece kendini kandırdığını.
