Μην εμπιστεύεσαι κανέναν!

Η εξοδος

ετρεχε..ετρεχε.. μα δεν εβγαινε πουθενα..ήταν τόσο ταραγμενη που δεν ήξερε τι εκανε. Ευτυχώς βρεθηκε διπλα στην πορτα και με ενα ικανοποιητικο ύφος πάει να την ανοίξει.

Κλειδωμενη..

Συνέχισε το τρέξιμο ώσπου βρέθηκε σε ένα αλλο δωμάτιο. την κρεβατοκαμαρα του...και φυσικα χωθηκε κατω απο το κρεβατι μη εχοντας αλλο μερος να κρυφτει..συγκρατουσε τον εαυτο της απο τον φόβο και το κλαμα ενώ δάκρυα κυλώντας πάνω στο πρόσωπό της την πνίγανε..

Ακουει θορύβους από πατιμασιες.. Ο Άγγελος είχε εισέλθει στο δωμάτιο και περπάταγε με βήματα πολύ αργά όσο και βασαντιστικά αφου καθε ενα βήμα για την Χρύσα ήταν ισοδύναμο με μία εκρηξη βόμβας στο στομαχι.

Κατευθύνθηκε προς το παραθυρο..Για μεγάλη τύχη της Χρύσας, η οποία παρεπιμπτοντως είχε παρατηρησει το παραθυρο αλλα ήταν αρκετά τρομαγμένη για να πηδήξει, ο δολοφόνος πίστεψε όντως ότι είχε πηδήξει. Παίρνοντας μια γρήγορη απόφεαση να διεκδικήσει την κοπέλα εστριψε και εσπευσε να παει να την βρει..κατεβηκε κατω και βγήκε έξω.. ύστερα έτρεξε προς τα πίσω.

Η Χρύσα το καταλαβε και αφού ευχαρίστησε τον θεό για την τύχη της κατεβηκε και εκείνη να ξεφύγει απο την κύρια είσοδο δηλαδή από το σημείο από όπου μπήκε. Κατέβηκε και εκίνη κάτω. Άρπαξε το κινητο της απο το τραπέζι και βγήκε και εκείνη από την πόρτα. Άρχισε να τρέχει.. να τρέχει.. συνεχιζε να τρέχει λαχανιασμενη ωσπου καποια στιγμή όλα σταματησαν.

(σκεψεις)

''Ποναω.. η πλάτη μου.. χτυπησα ασχημα.. θα ζησω μαμα? μπαμπαα.. εισαι εδω? γιατι δεν με βοηθάς? με χτυπησε.. με το αυτοκίνητο? γιατι με αφηνει και δεν με βοηθαει? σε παρακαλω.. βοηθησε με και δεν θα πω τιποτα.. μην με αφησεις εδω να πεθανω.. σε παρακαλω.. οχιι.. γιατι φευγεις? μην φευγεις σε παρακαλω.. με σκοτώνεις και μετα με αφηνεις? αυτο ειναι!.. θα πεθανω.. αααχ ποναω.. τα ματια μου.. πονανε και αυτα... βαραίνουν.. βαραινουν.. κλεινουν.. ΦΩΣ.. σκοταδι παλι.. ΞΑΝΑ λιγο φως.. κυριαρχησε το σκοταδι.. τελος. ''