First Time In Love

|2|

Το ξυπνητήρι χτυπάει.

Το κλείνω αμέσως για να μην ξυπνήσω την μάνα μου.

Είναι Δευτέρα...

Πάλι...

Μπαίνω insta, μοιράζω καλημέρες και σηκώνομαι.

Βάζω ένα μπλε ψηλόμεσο τζιν και μια ροζ μπλούζα με τιράντα.

Γενικός δεν μ'αρέσουν τα ανοιχτά χρώματα.

Προτιμώ μαύρο, γκρι, μπλε, κόκκινο.

Αλλά μια χαρά για τώρα.

Βάζω τα άσπρα "αθλητικά" μου και παίρνω την άδεια τσάντα μου.

Βάζω ακουστικά και ξεκινάω.

Αφού περνάω την ανυπόφορη και απότομη ανηφόρα φτάνω στο άγαλμα.

Βλέπω την Μαρία να έρχετε.

Για να τα ξεκαθαρίσουμε...

Η Μαρία πάει στο 1ο Γενικό που είναι έναν δρόμο κάτω από το δικό μου σχολείο, το μοναδικό ΕΠΑΛ.

Είχαμε συμφωνήσει το καλοκαίρι πως για να μην χαθούμε θα έρχετε το πρωί λίγο στο ΕΠΑΛ για να δει και το αγόρι της, τον Δημήτρη και όταν χτυπάει το κουδούνι για προσευχή θα φεύγει.

Με πλησίασε, χαιρετιθήκαμε, αγκαλιαστήκαμε και ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε άλλη μια ανηφόρα.

Φτάσαμε στην πύλη και ο Δημήτρης μας περίμενε.

Δηλαδή την Μαρία.

Πάει 2α λυκείου αν και έχει μείνει.

Είναι 17,5 και μένει στην δίπλα πόλη όμως επειδή δεν έχει ΕΠΑΛ έρχετε εδώ με ΚΤΕΛ όπως και πολλά άλλα παιδιά.

Στην αρχή με αντιπαθούσε και τον αντιπαθούσα.

Όμως είμαστε φίλοι. Αρχικά για την Μαρία μετά όμως απλά μιλάγαμε ο ένας στον άλλον και είμασταν οκ.

Αγκάλιασε και εμένα και μπήκαμε μέσα..

Είδα τον Νίκο και κατευθύνθηκα προς αυτόν. 

Με αγκάλιασε.

"Μετά θα πάμε στην Πηγή για καφέ με τον Δημήτρη και την Μαρία. Θα έρθεις έτσι;" τον ρωτάω με χαμόγελο αν και ξέρω ήδη την απάντηση...

"Θα πάω στο Play με τα παιδιά. Αύριο όμως θα έρθω." Με ξανά αγκάλιασε και έφυγε.

Δεν μου φαίνεται περίεργο...

Ακόμα και όταν βγαίνουμε βαριέται και θέλει να πηγένει στο Play η βόλτα με τον ξάδερφό του.