The Queen Ma.Landi (Editing)

Chapter 3

Ma.Landi's P.O.V

Pagkaalis na pagkaalis nila ay dalidalian akong umakyat at inopen ang twitter ko....

alam ko na kasi ang susunod nilang gagawin and i'm right puro nga patama sila at kung kala nila maaapektuhan ako well, hindi na uso sakin yon. Sa galit nila, pinagsisigawan pa nila sa twitter yung problema nila... hay nakerr...

eto ung ibat ibang tweets nila:

" 'Too Flirt for U' HAHAHAHAHA "

"too flirt! kawawa naman yung boy <//3"

"Halos lahat ng lalaki finiflirt eh, ano teh?"

"Anti-Flirt (/)" sabi nila beshie at iba ko pang tropa sa twitter

Inisip ko kung anong itsura nila pag nagpaparinig sila true to life it was like .. "and She was like: Oh she is really malandi" sabay tawa ko HAHAHAHA!! imagine their faces doing those things while waving their hair! AHAHAHA!!  ...and ..actually puro babae ang mga nag pa-patama yung iba kong tropang lalaki puro reply lang tulad ng:

"@Beshieee tsk tsk"

"@Vinnie i feel ya bro"

"@XeloM just dont mind those malalandi peeps."

napangiti nalang ako sa nabasa ko at hindi ko maiwasang i'Favorite' yung mga pinagpopost nila...

napaisip tuloy ako,

ganon ba kalaki yung nagawa kong kasalanan at kung makapagsalita sila parang super duper laki ng kasalanan na ginawa ko... Siguro dun sa babaeng muntikan nang mamatay, kasalanan ko ba yun eh tanga eh? O.A nila ah.. kaasar

hindi ako yung taong iiyak at magmumukmok sa isang gilid at kusang magsosorry, ibahin niyo ko. ako ang taong mapride kung baga... walang lowpride sakin puro high kaya never sa life ko ang ako ang unang nagsosorry...

more on ako pa ang nagtatanggap ng patawad nila.. hihintay ng sandali within a week siguro at *dang bati na kami first of all sila ang unang magsosorry..

hindi ko maiwasang magtweet at ito ang sabi ko "I'm not a flirt. I'm just being too extra nice to those too extra attractive boys."

tapos ay natweet ko na at wala pang isang minuto, halos iilang retweets at favorites ang nakuha ko mula sa mga kaschoolmates at friend ko sa school at sila beshie.. how rude ahahahahaha imagine their faces right now na inis na inis ahahahahahah like duh i cant even :D

matapos ay pinatay ko na rin and laptop at natulog ng may mga ngiti sa aking mga labi..

mapang asar kung mapang asar.. ganun eh

-

*Ringgg Ringgg

narinig kong bumukas ang pintuan

"Ate, gising—-"

kinuha ko ang alarm clock mula sa sidetable at binato sa may pintuan.. narinig ko naman kaagaran ang pagsarado ng pintuan.

that boy...

should i still need to introduce that guy?

well i have a younger brother.. So i'm not the only child, only girl lang and thats the boy who tried to wake me up earlier.

his name is Peter ... of course its a Landi. a 9 years old boy who makes my beautiful day turns into a bad day..

nag-aaral din siya sa school ko but in different building and bakit hindi ko siya kasama tuwing lunch, recess or uwian kasi iba ang time schedule nila, hindi magkasabay ang HS student sa elem students and also the kinder peps.. and to ask me what grade he's in? i dont know to him i just know he's still in elem. And yesterday he's in Hongkong with his friends to have a vacation there so he's not around yesterday.

back to reality,

umupo ako sa pagkakahiga at tumingin sa orasan na nakasabit sa pader. '6:31 am' na.. at time namin 7:00 in the morning... and fyi i go to school late who cares?

tumayo na ko at sinoot ang mamahalin kong slippers from u.s.a galing kay grandpie and grandmie... thats how i call them, spoiled ako sakanila pero si peter hindi, ako kasi paborito nila gradnie eh.

pumunta ako sa C.r at naligo na, ganyan ako uwing umaga ligo tapos kain at alis.. ulit ulitin mo lang yan..

pagkatapos ng 30 minutos tumingin ulit ako sa orasan na nakasabit sa pader kaganina at ang oras na ay '7:02' na.. ibig sabihin bell na sa school

nagsuot na ko ng white dress that was  given by my tita from new york and we dont use uniform kasi mayamanin ang school namin. but teachers did.

I put some foundation and eyeliner and lipstick and my natural brown hair form a wavy at the end that really match my fashion today. it's natural of course.

i get my Gucci bag at ang laman lang ay isang mamahaling ballpen, isang limited edition notebook galing macau, my make up kit, my germ-free kit, my wallet, and of course my Iphone 6 plus and my Galaxy S6.

sinoot ko ang Louis Vuitton shoes ko na 5 inches kong high heels na red at bumaba na.

kala mo pupuntang party no? naghahanda lang ako para mamaya.

bumaba na ko ng stairs at nakita ko si peter na kumakain.

"Madam, kain muna kayo oh" sabi naman sakin ng isa kong yaya na anak ni aling risa

"Hindi umuwi si Mama?" tanong ko.

"Hindi madam. sabi po niya wala pa daw pong ka—" hindi ko siya pinatapos ng binara ko siya

"i didn't tell you to explain why she's not home.. and i don't want to eat, i dont like the menu.. peter c'mon. bilisan mo its already pass 7.."sabi ko it sakanya ng nakapamewang at tumingin kay peter dahil ang tagal kumain

"ok ok.." sabi naman ni peter sabay takbo sa labas at sumakay na ng sasakyan namin na sasakyan na tatak ay 'jeep' our cheapest car in town.. wala kasi yung baby lamburghini ko, na kay mama yung susi grounded ako ng 2 months because maooffice ako ngayon so no choice kasama ko nanaman tong bulilit na to..

sinoot ko na ang Bulgari Flora Sunglasses ko na nagkakahalaga lang naman ng $59,000 ang isa at nakasabi lang sa kamay ko ang Gucci bag ko thats what i called 'mayamanin' pose. at pumunta na sa labas para sumakay sa kotse.

get ready my dear stupidents...Your Queen Maria Landi is back..