Bundan sonraki hayatım yurtta geçti ben çok üzgündüm o kadar üzgündüm ki yemeğe bile inmiyodum çok sıkıcı bir hayatım vardı bi arkadaşım bile yoktu çok kişi vardı da ben olmak istemiyorum çünkü sadece anne ve babamı düşünmek istiyodum keşke ölmeselerdi...
**********
Bir gün yanıma Defne diye kız geldi benle konuşmak istedi fakat ben konuşmak istemedim çünkü hiç birşey yapmak istemiyordum sadece yatağımın ucunda oturup dışarı seyretmek istiyordum.************
Aradan haftalar geçti fakat ben hala mutsuzdum mutlu olmayı başaramıyordum elimden gelmiyordu mutlu olmak ama sonra Defne ile arkadaş olmuştum arada onla sohbet ediyorduk işin kötü yanı o da annesini ve babasını kaybetmiş ve yurda gelmiş direk. Bi yandan'da Defne'nin hayatına çok üzülüyorum.