"Berzan ağa çık dışarı"
Diyen seslerle yataktan sıçramam bir olmuştu.
Kimdi bu densiz??? Vee beni uykumdan ediyordu, söylemeyi kesip dışarda uykumdan daha büyük bir sorununun beni dürtmesiyle kapıya doğru ilerledim. Tam kapıdan çıkacakken üstümde sadece geceliğine olduğu aklıma geldi. "OFF!"
Üstüme hızla bir hırka giyerken Bir yandanda dışarda neler olduğu aklımı kemiriyordu. Odamdan dışarı fırlayıp merdivenlerden hızla aşağıya indim.
Sesler dahada hiddetleniyordu daha fazla dikilmeyi bırakıp gözümü avluya çevirmemle gözlerim yerinden çıkacak gibi hissettim. Avluda eli silahlı takım elbiseli 20-30 kişi vardı ama farkettiyseniz EN AZ dedim sayamayacak kadar fazla adam vardı. gözlerimi adamlardan çekip silahı doğrultulan kişiye kaydı gözlerim bu abimdi o anda beynime kan sıçradı. koskaca azat ağa yüzü kanlar içinde diz çökmüş ölüden farkı yoktu resmen, onun bu haline görmemle elimi yüzüme kapatıp"hiiiii"demem bir oldu.
Sonunda babam konuşmayı akıl edip
"Hayrola cihat ağa destursuz sen kimin evine girdiğinin farkındasın değil!!"
Babam bu sözleri söylerken abime birkez olsun bakmamıştım, canından çok sevdiği oğluna, dünyalara sığdıramadığı oğluna AMA NEDEN?
bu işte bir terslik vardı. Ve bu tersliğin kabus olması için herşeyimi verebilirdim.
Adının Cihat olduğunu öğrendiğim adam sert bir şekilde
"senin bu it oğlun.."
Gözleri abime tiksinirce bakıyordu
"Benim bacımın namusuna girdi şimdi ben bu iti ne yapayım ha Berzan ağa Ne yapayım!"
Derdemez eli silahına gidip havaya iki üç el ateş açtı. çığlıklarım avluyu inletirken yengemin arkasına saklandım.
Sinirini silahtan çıkarıyordu adeta,
Yan gözümle babama baktım bu adam neden susmuştu bir kelimesiyle yeri göğü inleten adam neden şimdi susuyordu Neden!
Bu saçmalığa daha fazla dayanamayıp kendimi öne ittim. "sen ne yaptığını sanıyorsun ha!"
Söyledim,
ama içimi kemiren korku kalbimi delip geçmişti.
Herkesin gözleri bir anda bana çevrildi. O adamında.
Beni baştan aşağı süzüp yüzüme tek kaşını kaldırmış alaylı bir bakış attı.
Huzursuzca yerimde kıpırdanıp, hırkamla önümü kapattım.
Ama korku içimi kemirsede ona karşı bedenimi dik tutup içimdeki cesaretli kızı gösterdim. Söze girip
"sende kim oluyorsun" dedi
Babam bana sinirden kıpkırmızı olan gözlerle bakarken araya girdi
"Seher sen karışma bu işe çık odana!"
Emir verirken gözlerim babama kaydı babamda anlamladıramadığım huzursuzluk vardı sanki bir şey saklıyor gibiydi
Babamın tehditkar suratına bakıp arkamı döndüğüm sırada
"şşşşş bir dakika dur bakalım"
Olduğum yerde kalakaldım bana mı demişti? Önümü dönüp tek kaşım havada ne var der gibi bakıyordum.
Adamın gözleri beni süzmeyi bırakıp tekrar babama gitti.
"bu" dedi gözlerini benden alamayıp tekrar söze girdi.
"bu da kim" dedi
Babam adeta zorla yutkunuyordu. Başını öne eğip"kızım.."
Neden utanırcasına demişti utandımı yoksa birşeydenmi korkmuştur anlayamamıştım
Adamın gözleri tekrar beni süzerken bir anda babama çevirdi kafasını
"kızın olduğunu bilmiyordum Berzan ağa"
Neler oluyordu neden böyle konuşuyordu benimle ne ilgisi vardı bu konunun?
İçimi korku sararken gözlerim adama kaydı ne güzel bakıyordu öyle fazlasıyla karizmatikti yeşil gözleri ile etrafa adeta tehtit dağıtıyordu. İç sesimin saçmalıklarına son verip
Babam tekrar söze girdi
"onu bu işe karıştırmayacaksın cihat ağa eğer ona zarar gelirse ne olacağını çok iyi biliyorsun!"
Babamın tehditkar sözlerine nutkum tutulmuştu ilk defa beni savunuyordu ilk defa beni koruyordu oysa bu zamana kadar bana hep annemin katili olduğumu söylemişti bir kez olsun bana kıızm dememişti oysa şimdi söyleyince ne kadar kulağıma hoş geldi.
Ben baba sevgisi nedir hiç bilmedim babam bana yabancı gibi davranıyordu ve bu yüzdende beni görmek istemediği için İstanbula göndermişti 19 senedir bana hep teyzem bakmıştı teyzem benim için annem demekti annemi hiç görmedim ama biraz olsun anne sevgisini bana tattırmıştı ona minnettarlığım sonsuzdu...
Sadece yazları gelirdim Mardin'e ama babam birkez olsun benim yüzüme bakmazdı. Bende zaten onun için gelmezdim Azat abim ve devran abim için gelirdim onlar benim için bambaşkaydı bana abi değilde babam gibiydiler.
Bunları düşünürken birden aklıma devran abim geldi. Onu ararsam bizi kurtarırdı etrafa sinsice bir bakış atıp kimsenin bu tarafa bakmadığından emindim babam ve adını söylemek istemedim adam aralarında kinli sözlerle konuşuyorlardı. Bu fırsatı kaçırmadan çaprazımdaki çalışanlardan fatmaya kaş göz işareti yaptım ama anlamıyordu sonunda devran diye kısık sesle söylediğimde jeton düşmüştü. Hiç anlamayacak diye düşünürken anlaması içime su serpti.
Babam tekrar bana bakıp
"seher odana dedim sana"
O adam araya girerek
"hayır gitmeyecek"
Bir babama bir o adama bakıyordum babamın sinirden kıpkırmızı olduğunu gördüğümde
" ne istersin cihat ağa?!"
Cihat ağa bana bakıp uzun bir bakış attı.
"BERDEL!!!"
UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR İLK BÖLÜMÜMDE BANA DESTEK OLURSANIZ SEVİNİRİM. ❤️❤️❤️
