LETTING YOU GO

LYG /3/

Dedicated to MjLp18 Hiii kadramahan buddy! Gumawa ka pa talaga ng wattpad account mo para suportahan ang story ko😊 Thank youuu. Lovelots!

/LETTING YOU GO/

Chapter 3

Written by: sasheshiii

Jian

Hindi sya sumasagot. Parang walang balak na sagutin ang tanong ko.

"Wag ka mag alala. Hangggat wala ka pang ibang minamahal, mananatili pa din ako sa ganitong pagsuyo sa iyo. Baka nagtampo ka lang sa akin kasi may nagawa akong kasalanan sa iyo na Hindi ko ala--"

"Hindi ako nagtatampo. Hindi mo ba nagets na ayaw ko na talaga? Ayoko na makipagrelasyon sa iyo."

Parang sinasaksak ako ng daang-daang matatalim na kutsilyo.

Ayoko na makipagrelasyon sa iyo.

Bakit ang dali mo lang sabihin saken ang mga iyan samantalang ni hindi nga kita mabitawan?

"Ayoko ng makita ang pagmukukha mo. Ayoko ng marinig ang boses mo. Ayoko ng mabasa ang mga messages mo. Ayoko na sa mga pag aalala mo. AYOKO. AYOKO NA! PAKI USAP NAMAN JIAN OH! STOP PLAYING MARTYR HERE! Ayokong nakikita kang ganyan."

Martir.

Masyado nga siguro akong martir.

Siguro kung mamamatay ako dahil sa pagmanahal ko sa kanya ay baka ipaggawa pa ako ng bantayog o monumento ng mga kaibigan at pamilya ko.

Speaking of pamilya, wala silang kaalam-alam na ganito ang sitwasyon namin ni Sammy. Hindi ko alam kung paano sasabihin sa kanila. At saka, wala naman akong balak na sabihin SA kanila 'cause I'm still hoping na magiging okay na kami ni Sam.

Martir.

Masama ba iyon? Nagmahal lang naman ako.

"Kung ayaw mo akong makitang ganito, bakit mo hinahayaan na mangyari sa atin ang mga ito."

Wala na. Sobra na ang sakit. Tuluyan ng nagsilabasan ang mga luha kong kanina ko pa tinatago. Napahikbi ako.

AYAW NA NYA SA AKIN! AYAW NA NYA SA'YO JIAN!

Pero, bakit ayaw ko syang sukuan?

"Lahat ng bagay may dahilan kung bakit nangyayari." He said in a normal tone.

He stands up. He's about to enter his room but I stopped him and spoke.

"Pwede mo naman sa akin sabihin. Sabihin mo sa akin. K-kasi, I miss you Sammy. Na mimiss na kita."

Miss na miss.

"Miss na kitang kausap. Katabi. Kayakap. Yung mismong ikaw. Miss ko na."

Sinanay mo ako na lagi tayong magkasama. Tapos iiwan mo nalang ako ng bigla-bigla?

Am I to be blamed why I'm acting like this?

Napansin ko na may hawak syang papel sa kanyang kamay nya. Kung hindi ako nagkakamali ay reseta iyon ng doktor para sa isang gamot.

A-Ano yun?

Nagulat sya ng makita ako na nakatingin doon kaya tinago nya ang papel na iyon sa kanyang bulsa.

"Wala ka ng magagawa Jian, ayoko na. Ayaw na kitang kausap, ayoko na ikaw ang makatabi. Ayaw na kitang kayakap."

Sana hindi ito totoo.

Ayoko talaga na mapalayo sayo.

I already left my piece of soul behind you.

"At yung ikaw, Jian, ayaw ko na sa iyo. Tapos na tayo!"

But why do you still want me to let you go.

__________

To be continued...

sasheshiiisays:
Hi there!😊♥

First of all thank you for reading this story. My warmest regards to all of you.

I just want to remind you that I'm open for comments, suggestions, or feedbacks.

You may also recommend and vote!

Be part of my journey as a writer.

Adios♥♥♥...