GÜNLERDEN BİR GÜN

15 1 0
                                    

Uyku sersemi iken burnuma bir koku geldi , bu rahatsız edici bir kokuydu.Bir süre yutkundum nerede olduğunu yattığım yerden anlamaya çalışıyordum.Göz kapağıma düşen ağırlığa rağmen gözümü açmaya çalışıyordum başımı hafif sağa çevirdim pencereden sızan ışığı gördüm sonra etraf bakındım duvarlar beyazdı ve tam da başımda duran cihaz kulağımı neredeyse sağır edecek şekilde ses çıkardığını fark ettim.Bir süre sonra kendime gelmeye başladım ve yanımda duran beyaz tenli orta boylu sarışın bayanın sol elimi tutarak nabzımı kontrol ettiğini gördüm.Artık bilinç açılıyordu ve nerede olduğumu anlamıştım burası hastane ve başımda duran kadın da hemşireydi buraya kadar herşey tamamdı.Fakat ne olmuştu ve neden bu haldeydim hala anlamamıştım başımda şiddetli bir ağrı vardı ve hatırlamaya çalıştıkça iyice ağrı giriyordu olayın şokun da mıyım yoksa rüya mı görüyorum diye düşünürken o sıra da hemşire elimde takılı olan kelebek setini kontrol ediyordu ve birden canımın yanması ile irkildim rüya olmadığını anladım gözlerimi bir kaç kere açıp kapadım ve son açtığımda puslu görüyordum. Tekrar düşünmeye başladım ne oldu hatırla ne oldu ! Ben ne olduğunu hatırlamaya çalışırken hemşire uyandığımı fark etti onu görebileceğim şekilde bana yaklaştı ve şunu söyledi:

-Melek hanım eğer beni duya biliyorsanız lütfen gözlerinizi kırpın.

    Benden istediği şey yaptım ve tüm gücümle gözlerimi kırptım. Hemşirenin yüzünde anlamsız bir sevinç oluştu , odadan çıkarak koridorun ortasında durdu ve seslendi.

-Mustafa bey 102 no'lu odanın hastası Melek YILDIZ uyandı! 

   Hemşire bunu söylerken ses tonun da bir mutluluk vardı. Doktor bunu duyar duymaz odaya geldi ve üzerimde bazı rutin kontrol yapmaya başladı. Hemşireye dönerek gülümsedi ve :

-Kızım koş Doktor Ali beye haber ver. Hastamız uyandı eminim bu haber onun çok hoşuna gidecek bu haberi uzun zamandır bekliyordu. dedi

       Hemşire hızlı adımlarla odadan çıktı ve doktor hala bana bakmaya devam ediyordu. Birden Doktor Ali ismine takıldım nereden hatırlıyorum bu ismi kimdi bu doktor hem neden benim uyanmam o doktor bu kadar çok ilgilendiriyordu ki. Bazı şeyler hızlandırılmış film şeridi gibi geçti hafızamdan ama hala net bir şey yoktu. Tam o sırada içeri biri girdi esmer tenli kara kaş kara gözlü yani bu daha çok manken gibi biriydi ve üstündeki beyaz önlük olmasa ben onu manken olduğunu bile düşünürdüm. İçeri girip bana doğru yaklaşınca istemsiz bir şekilde yüzüne incelemeye başladım ve anlam veremediğim bir utanç oluştu yüzümde yanaklarımın kızardığını hissettim ve o bana bakarken gözlerinin içi parlıyordu bu mutluluğunun tarifi yok gibiydi dudağında oluşan kavis ve o kusursuz yüzünde tam da o gülüşünde gizlenmiş olan gamzesi inanılmazdı. O bana bakarken ben de ondan gözlerimi alamıyordum ve birden hafızamda bir anı canlandı. O an sanki dünyam karardı yüzümde ki mutluluk birden yok oldu o benim eski nişanlımdı tam da düğünümüzde beni terk eden adamdı. Kalbim birden sıkıştı ve kalbime koca bir hüzün doldu bu adamın ne işi vardı burada.

SAKIN KONUŞMAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin