Story of us (on Going)

Chapter 3

nang bigyan ako ni Rhea ng damit, di ko ito nagustohan. Kasi naman, sino ba namang matinong babae ang susuot ng isang Pink maid dress na may super ultra megang maliit na palda.di ka ba maakward nun?

Kaya pinili ko lang yung pang lalaki. Then tinerno ko sa shoes na may maliit na heels. Di nako mahihiya kung ganun. Noon, kasi di makatanggi si Rhea sakin pagtumutulong ako, at nahihiya syang sabihin sakin na masyadong formal yung damit ko at baka madumihan lang. Kaya ngayon, mukhang nilalakasan na nya ang loob nya para lang sa trabaho nya. Kaya sumunod nako.

At pagkatapos ko’ng sumuot ng damit ko, marami-rami yung dumadating na cotumers. Nang nakaserver nako at nakakuha ng medyo marami-rami na orders. May isang lalaking costumer na lalaki at parang walang nagaassist doon. Nandoon lang sya at parang may hinihintay sa labas. Kaya nilapitan ko.

“Hi Sir! What is your order?” Ibati ko dun sa lalaki with matching Wide,Big,Smile.

Nang humarap na yung lalaki sakin. Oh Crap. Di ko inaasahan na sya pala yun! Nagiba na yung pagmumukha nya sakin! Ibang-iba na talaga eh! His hair is chestnut, na dati ay brown hair sya. May cheeckbones na sya, na dati ay mataba-taba pa sya. Singkit at gwapo, at dun ako di makapaniwala!

RICKY EMMANUEL GARCIA! I really hate to pronounce his name!

“Ohhh. Long Time No See” Bati nya nang humarap sya sakin.

“Ano naman kaya ang gusto ng makulit na costumer?” pagtataray ko sa kanya.  

“Ha? Makulit ba ako? Ako na nga ang pinakagwapong mukulit na costumer dito” pagyayabang nya.

“Ha! Ang kapal talaga ng mukha mo noh? To the Nth Level!” sabi ko sa kanya.

 “Naman! Ako pa!” then kumindat sya. Sarap suntokin, mukha kasing G*go.

Kesa maubos ang pasensya ko, kinuha ko na lang yung order nya.

“Oh, anong order mo?”

Bigla na lang syang humablot ng upuan galing sa kabilang table na walang umuupo. At ako naman nagtaka sa mga pinaggagawa nya. So much wierdo. Tsk.

“Umupo ka.” Ha? Ano daw? Ako? Uupo?

“Nagiimbita ka ba o Nanguutos?” Taray kong tanong.

“Uhhhmmm . .” Kunwari pang nagiisip. Wala namang iniisip.

“Kung naguutos ka, Thanks but No thanks. at kung wala kang order, aalis nako dahil busy ako. Madami pa akong trabaho.” Tatalikod na sana ako nang bigla syang nagsalita.

“Alam ko na alam mo na sa inyo pala itong coffee shop nato.” Teka, ngayon nya lang nalaman? Hahaha! Ang- “ at Hindi ako tanga o bobo na malaman yun” dagdag pa nya. Tsk. Mind-Reader!

“Huh. At kelan ka naman naging interesado sa personal Life ko. At isa pa, Di ko kailangan ng paparazzi para sumikat. Sa school ko pa lang, madami na.” Yabang ko sa kanaya.

“Hinahalungkat ko lang naman ang personal Life mo para pambwisit sa bawat araw mo. At bayad mo na rin sa ginawa mo. Akala mo ba di ko parin nakakalimutan yung ginawa mo?” blackmail nya sakin

“Treat ba yan o blackmail? Taska, matagal na yun diba? Matutuo ka sanang magmove-on. At for the final thing, Di ako natatakot sa mga gagawin mo. ” I said to him with a matching eye contact pa.then matapos ang nakakatunaw na titigan. Tumalikod nako.

Kainis talaga itong lalaking to. Pinapahighblood nya ako. Yang mga sinasabi nya na pambwibwisit nya sa bawat araw ko. Well nagsucceed naman sya. Pero yung sinabi nya na nangyari sa kanya DATI. Sarap naman  pagtawanan ang mga panahon na yun.