Ne kaldı, biliyor musun?
Akşamlar kaldı, akşamlarda parmak izlerin.
Ve ben kaldım, eskimiş bir ben...
Ve üstümde, parmak izlerin.
Ne kaldı biliyor musun?
Olasılıklar ve sakladıkların,
Kaçıp gidince, silinir sandıklarım...
Kaçamamışım, kaçamıyorum...
Sen anlama beni, beni hiç anlama.
Bir kibrit çöpüyüm rüzgarında,
Ben alıştım zamanla, kendime çarpmaya,
Beni hiç anlama...
EMRE AYDIN
