Tanrıça'nın Günlüğü

Hissedilenler

Hem boşluktayım canım yanıyor hemde hiçbir şeyi de umursamıyorum.

Her şey geçiyor zaten.Hem dokunsalar ağlayacak kadar zayıf, hemde dünyaları karşıma alacak kadar güçlüyüm.

Hem intihar edecek kadar korkak, hem pes etmeyecek kadar cesurum. Nedenler,bahaneler aramıyorum. Çözümler de yok hayatımda.

Mutlu olduğumu bi türlü hissedemiyorum.

Aynaya bakıp gülümsemeye çalışıyorum gözlerim doluyor.Kendimi tutamıyorum.

Bırakmak istiyorum her şeyi.Aslında çok bi şeyim de yok.

Konuşmak istiyorum birileriyle, bi şeyler anlatmak.Beni anla lan demek. Bağırmak istiyorum sesim kısılana kadar. Avazım çıktığınca bağırmak.

Sesimi duyanda yok duyurmak istiyor muyum ki acaba. Bilmiyorum.

Atlamak istiyorum, yüksek bi binadan. Boğulmak istiyorum, denizin derinliklerinde. Kafama sıkmak istiyorum, beynimi parçalara ayırmak. Son kez gülümsemek istiyorum ama bu sefer gözlerim dolmadan.

Huzuru çekip ciğerlerime, gözlerimden fışkırsın istiyorum. Bu sessizlik çıldırtıyor beni. Çok sessiz, çok karanlık. Çok yalnız. Çok saçma. Çoklar bile çok. Saçmalıyorum.

Kendimi tanıyamıyorum. O kadar farklı duygular var ki içimde ben kimim bilmiyorum.Daha fazla acı çekmek istiyorum. Biliyorum bu acı geçmeyecek.

Kimsenin beni tanımadığı yerlere gitmek istiyorum.

Hafızamı tamamen silmek. Her şeyi unutmak.

Yeni birileriyle de tanışmak istemiyorum.

Temelli susmak istiyorum. Bi şeyleri açıklamak zorunda olmamak.

Ve ben hem ölmek istiyorum. Hem de sonsuza kadar yaşamak. Böyle arada kalmak istemiyorum.