3,600 Hours With You

Chapter 1

"If life gives you lemons, make a lemonade"

Qit

"Ms. Qitzee!" Umalingawngaw sa buong bahay ang sigaw ng yaya ko na tinatakasan ko palabas para bumili ng kwek-kwek dun sa tabi ng kalsada.

Sabi kasi nila masarap daw yun,  So, ayun haha bago ako mamatay sisiguraduhin kong makakakain ako ng kwek-kwek! I know it's worth it!

Agad akong dumeretso sa garahe ng bahay para itakas yung bike ng guard namin sa front gate, kaso...

"Anak... please wag ka na makulit. Bawal ang street foods sayo." Aniya ni Mommy

"But Mom!" Pag dadahilan ko

"No." Sabi ni mom ng may diin

"Urggg!" Yan nalang nasabi ko dahil alam kong mag be-beast mode na naman 'tong si Mommy.

Nag lakad ako ng padabog pataas ng hagdan at nag kulong sa kwarto. Wala naman ako puwedeng gawin ehh.
Manunuod nalang ako ng news baka makita ko bebe ko sa tv.

Kinuha ko yung remote at nag dive sa malambot kong higaan para maging comfortable ako.
I-o-On ko na sana yung t.v. nang...

*knock knock*

"Kumatok ka pa at mag papahukay na ako ng libingan mo!" Sigaw ko

Kung kailan naging comfortable na ako, dun ka palang mag paparamdam!

"Si Marc toh!" Parinig nung tao sa kabila ng pintuan ng kwarto ko.

Tumayo ako sa pag kakahiga at pinag buksan siya ng pinto.

"Panget, bat ngayon ka lang?"
Tanong ko sakanya.

"Hindi ko naman kasalanan kung bakit hindi ako pinapapasok ng guard niyo" sagot niya sakin.

Napasinghap nalang ako sa sinabi niya.

Lumapit siya sa higaan at tinabihan ako ng upo.

"Tatakas ka sana noh? Haha I
bet, you failed." Pang iinis niya sakin.

Walang alinlangan, agad ko siyang sinapok ng unan sa mukha.

"Manahimik kang lalaki ka kung gusto mo pa mabuhay!" Sigaw ko ulit sakanya.

"Lakas ng toyo mo ngayon!"

"Sina mommy kasi! Bawal daw ako kumain ng kwek-kwek!"

"Sumunod ka nalang." Ani ni Marc

"Ehhhh? Ang layo ng bituka ko sa utak eh, hindi ko naman yung ika mamatay! Ika mamatay ko pa 'tong pag kukulong sa bahay kaysa dyan!" Paliwanag ko kay Marc.

"Why so immature?! Concern lang naman sila sayo eh. Lawakan mo naman ang range ng pag-iisip mo, Qit! You're better than this!" Sabi niya ng may seryosong tono.

"Psh." Sabi ko habang nag cross arms ako then I stared darts at him, hoping that he would get the message of me, being in my bad mood.

He let out a big sigh and then he looked at me straight in my eyes.

"Qit... you know you're special."
Dagdag niya.

"I'm not special. I'm just not normal! There's this big gap between Normal and Specia-"
Before I can continue what I'm ranting about, he hugged me.

His hug helped me calm myself.
After that, we spent the whole day talking about Kwek-kweks and fishballs.

And that time, nalaman kong nag transfer ang ultimate crush ko sa school nina Marc galing Italy.

Ayaw pa nga nun sakin sabihin pero, ayun na dulas haha XD

Alam niya kasi kung anong pwede kong gawin para lang mapansin ako ni crush, at hindi siya nag kakamali dun, dahil ngayon nag-iisip na ako ng plano kung pano maka-aral sa school ng parang normal na teenager.

A/N

Okay ba? Sorry kung maikli first chapter ko babawi nalang ako sa second chapter . ..d kasi gumagana utak ko, gumagana lang kasi toh para kay future bebe ko, este crush ko. ♡_♡
Sabi ko nga mananahimik na ako. Haha.