Aria : The One Night Stand

17

"Sorry late ako, nagkaroon ng emergency sa kompanya. It was abrupt and needs a solution immediately" paliwanag ng binata mula sa likuran niya

"Okay lang, hindi naman ako naghintay ng matagal e, kakarating ko palang" kalmado niyang sagot kahit lahos nagkaka mini-heart attack na ang puso niya sa sobrang lakas ng tibok nito

"That's good then" he murmured "Kinabahan ako nang papunta palang ako dito dahil baka nagalit kana sa'kin kasi pinaghintay kita" he said making my heart flutter for some unknown reason

"Kahit galit ako makikinig naman ako sa explanation mo kaya anong ikinakatakot mo, kung mayroon ka namang mabuting explanation mapapapawi mo din naman ang galit ko" kalmado ko paring sagot kahit halos lahat na ata ng balhibo sa katawan ko ay nakatayo na

Hinalikan muna nito ang batok niya ng ikalawang beses bago pinakawalan ang balikat niya sa pagkakayakap nito dahilan para mamula ang pisnge niya

Umupo ito sa tabi niya at pinagsiklop ang mga kamay nila. Mukang hindi nito ito nagustuhan kaya binitawan ng binata ang kamay niya at sa halip na hawakan nito ang kamay niya ay inakbayan siya nito na halos yakap-yakap na siya ng binata

"Better" rinig niyang bulong ng binata dahilan para mapa iling nalang siya

"So " she glance at him "anong ginagawa natin dito sa park?" Tanong niya sa binata

"Dating" sagot nito

Napapantastikuhan siyang napatingin sa binata "What are you a teenager?" Mahina siyang natawa "but still, it's sweet" naka-ngiti niya saad

"Lame ba? It's just that this park has a special place in my heart" nakangiting saad ng binata "lagi akong dinadala dito ng mga magulang ko para maglaro. Minsan pa nga nagpipicnic kami ditong tatlo kaya napamahal na sa akin ang lugar na'to. Kapag stress ako sa trabaho dito ako pumupunta para makapag relax" paliwanag ng binata

"So you spend your childhood here huh" nakangiti kung saad "that's refreshing" dag-dag ko

"Bakit naman?" Tanong ni Gio

"Hindi ko lang akalaing ang isang Giovanni Lorenzo Magnus ay naglalaro pala sa isang park" I teasingly said to him

He chuckled "Bakit, ano sa tingin mo ang naging childhood ng isang Giovanni Lorenzo Magnus?" Nakangiting tanong niya. Amusement was dancing in his eyes

Nag-isip muna ako bago nagsalita "something like being in house, studying or doing something a not-for-a-kid stuff. Yeah, something like that. I mean you are the sole heir of your parents business empire, they need to train you" pagpapaliwanag ko

Tumingin naman ng diretso si Gio sa mga batang naglalaro sa harap namin sa may di kalayuan "My dad was strict and yes he trained me, but my mom was a mother material woman. She's an amazing mother, making sure that I'll live just like a normal kid. Tsaka wala namang magagawa si Dad sa gusto ni Mom, he's an under if you know what I mean" natawa ito ng mahina "Kaya my childhood is a mixture of a strict dad and a spoiling mother. " nakangiti niya kwento. Bigla namang may selos na bumalatay sa loob ko ng marinig ko ang kwento niya. Never have I even been spoiled and trained

"Hmmm" tumingin din ako sa mga batang naglalaro "Your lucky" I smile bitterly "I never had any of those"

He look at me with confusion "What do you mean? " He ask "I mean, your mother was in military and your father is a business tycoon. I wouldn't be surprise if your mother was the strict one" paliwanag niya

"No" iling ko "Yes, they are strict, both of them. But not to me, to my brothers. I was almost invisible to them" sabi ko habang pinipigilang manginig ang boses ko dahil sa emosyong nararamdaman ko ngayon