Chapter 12: Field trip part 4

368 6 0
                                    

Nasa Tagaytay kami. "People's park in Tagaytay"

Khalil didn't let go of my hand. Ang higpit ng hawak nya sa kamay ko.

"Bakit ganyan ka makahawak sa kamay ko?" I asked Khalil while we are walking

"Baka kasi makuha ka ng agila eh" -Khalil

"What do you mean?"

"Nasaktan ka ba nung malaman mong pustahan lang ang lahat?" -Khalil

"Oo naman. Masakit. Sobrang sakit"

"But the eagle leave you behind. You're broken but the eagle didn't care. Kaya narito ang falcon para pasayahin ka, to take care of you. At kapag dumating yung agila at kukunin ka ulit nya, hindi ka ibibigay ng falcon sakanya. You know why? Kasi ayaw ng falcon na makita kang nasasaktan. Ako ang falcon mo Julia. Hindi ko hahayaang masaktan ka ulit ni Daniel. The eagle needs to learn his lesson, kailangan nyang malaman ang worth mo. Kapag narealize nya na yun ...."

"Ibibigay mo na ulit ako sa agila?" I asked

He smiled at me "Hindi. Kapag narealize nya ang worth mo, that's the time na hahawakan kita ng mas mahigpit."

"Do you think matutuwa ang agila sa falcon? Baka patayin ng agila ang falcon." Pabiro kong sabi

"Hindi pwedeng gawin ng agila yun" -Khalil

"Bakit naman?"

"Yung falcon kasi pwede kahit saan. Eh ang agila sa Pilipinas lang sya, kapag pumunta sya sa ibang lugar para patayin ang falcon, hindi sya tatanggapin. Mananagot sya sa imigration eh" -Khalil

We both laughed. Khalil let go of my hand and we continued walking. Bigla akong natalisod but good thing naalalayan ako ng falcon ko. :)

"Tignan mo, pano ka naman bibitawan ng falcon kung ang lampa lampa mo" pangaasar nya

"Weh? Eh binitawan mo nga ako eh"

"Sorry na. Eto promise ko sayo. Hinding hindi ka iiwan ng falcon mo. Basta hindi mo din sya iiwan. Promise?" Khalil put out his pinky

Ginawa namin yung hand gesture for promising at sabay na sinabing "Promise" and smiled

Naglakad lakad nanaman kami. Naka salubong namin sila Patita kaya tumigil kami ni Khalil

"Pwede ba naming hiramin yung kaibigan namin?" tanong ni Patita

Nagtinginan lang kami ni Khalil then Khalil left. Pinuntahan nya sila Daniel

"Sobrang close nyo na agad sa ilang oras na magkasama kayo?" Precious asked

"Mabait yung tao" I answered

"Oo nga. Mabait naman talaga si Khalil ah. Ano bang sinasabi ko sayo?" -Precious

"Aminin mo nga Julia" -Mara

"Ano?"

"KAYO NA BA NI KHALIL?" sabay sabay nilang tanong

I looked at them seriously, took a deep breath and .....

"BUAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!" I laughed as hard as I could

"Anong nakakatawa dun?" -Patita

"Kasi naman ... HAHAHAHAHAHAHA!!! Ang OA nyo! Ilang oras palang kaming magkasama nung mokong na yun. Kami na agad? Kilala nyo naman ako noh. Hahahaha! Grabe kayo ah. Last nyo na yon"

"Nako ah! Pano na si Daniel nyan?" -Mara

"Bati na kami. Yun na yon. Tsaka girls, nakaka-sawa. Ilang beses nilang ginawang pustahan yung I love you na yon. Umasa ako" I told them

Nanahimik lang sila. Nagkwentuhan ulit kami. Biglang lumapit samin sila Paul, Francis, John, Khalil, Albie, Enrique, and Daniel. Kompleto sila ah. Ano meron?

"Julia, may sasabihin lang si Daniel" -Francis

Tumayo ako tapos inirapan ko sila. Nagsisimula nanaman kasi sila eh ok na nga kami ni Daniel eh

"Julia! Huy! Sandali lang toh!" sigaw ni Paul

Lumingon ako sakanila, halatang nagpipigil sila ng tawa kaya lumapit ako kay Daniel

"Pwede ba? Bago mo ilabas sa bibig mo yung salitang 'I love you', siguraduhin mong kaya mong panindigan. Paasa" yan lang ang lumabas sa bibig ko at lumayo ako ng tuluyan sakanila

Kapal ng mukha. Pagkatapos akong saktan may gana pa syang paglaruan ulit ako? Gusto ko syang sampalin. Yung tipong maalis na yung ulo nya sa leeg nya. Umupo ako sa isang upuang nakita ko. Mag-isa lang ako dito. Alam kong malayo itong pinuntahan ko. But who cares? I want to go out of that hell.

Masakit pala talaga. Masakit pala talaga kapag yung taong mahal mo walang pake sa feelings mo. Yung kahit alam mong nasaktan ka na nya, pinagpapatuloy nya paring gawin yung bagay na alam nyang makaka-sakit sayo.

Kinuha ko ang cellphone ko and opened my twitter

'@BarrettoJulia: Ang tanga ko lang para mahalin pa ang taong hindi ko na mabilang kung ilang beses nya kong sinaktan.'

May nag-mention sakin ... "@ManaloJohn: Siguro mahal na mahal mo kasi talaga sya."

Hindi ko sya pinansin, may nagmention uli sakin. "@ManaloJohn: Asan ka Julia? Khalil toh, puntahan kita."

Hindi ko alam pero nagreply ako sakanya. Sinabi ko yung place kung nasaan ako. Wala pang 10 minutes nakita ko na si Khalil wearing his jacket

"JULIA!" he shouted

I just looked at him at tumabi sya sakin

"Bakit mo kami iniwan dun?" he asked

"Ayoko dun. Baka masampal ko yung kaibigan mo ng wala sa oras" sagot ko

He chuckled "Bumalik ka na dun. Dito muna ko. Please?" I asked him

"Sure ka?" tanong nya

I nodded and smiled. Umalis na sya. Nag-muni muni muna ako. After ilang minuto, biglang umulan. I didn't care. Hindi naman sobrang lakas. Umalis ako sa kinauupuan ko dahil alam kong pupuntahan ako nila Khalil. Habang naglalakad ako, may nakaramdam ako ng warmth. Then someone hugged me.

"Julia naman. Gusto mo bang magka-sakit?"

"Khalil...."

-----------------------------------------------------------------------

Naka-hinga pa kayo? Pano yan guys?

Yung hug po ni Khalil, walang malisya. It's just a

friendly hug. Sa batch po kasi namin uso yung ganun.

Next chapter ang revelation about Daniel. :)

VOTE•COMMENT•BECOME A FAN

Behind the smile (Daniel Padilla, Julia Barretto and Khalil Ramos)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon