Three Minutes (ON-GOING)

CHAPTER TWENTY SEVEN: LORIE-ANN

Lorie-Ann’s POV

“KALOKAAAA~ ang kupal talaga nung Raine Sungay na yun! JUSKO. Sayang lang kagandahan ko. *CHOS!* Haha!”

Hello, sa mga taga pagsubaybay ng kwentong bongga ni Ms. Selims. Sana macomment naman daw kayo, at sana magustuhan niyo ang gawa niya. HAHAHA! Anways, I am Lorie-Ann Mariano. Pamilya namin ang may-ari ng Rocks University, ayun tapos parang pinipilit nila ako na sunod sa mga yapak ever ever nila, na ayaw ko naman, beacuase I really wanted to be Doctor, an optometrist to be exact. Eh syempre nagiinarte pa pamilya ko, feeling nila guguho yun mundo kung hindi ko ipagpatuloy yung pamamalakad sa RU, kasalanan ko ba na gusto ko maging Doctor? Kasalanan ko din ba kung nagiisa akong anak nila? Edi mag anak ulit sila. Diba? Diba? Nakakainis lang.

HAHAHA! Talagang naglabas muna ako ng sama ng loob noh? Haha, enough about my family issues. Anu ba gusto niyo? Lovelife? School? Friends? Hahaha, Syempre lovelife muna. :)) Ayun, I am in a relationship with Arthur Loggins, hindi ko makakalimutan kung paano niya ko napasagot.

*FLASHBACK*

“Ate Lorie-Ann, Sorry daw talaga sabi ni Kuya Arthur, may biglang emergency kasi sa bahay, ipapahatid nalang kita kay Manong ha?” Sabi sakin ni Yael, Febuary 14 ngayon dre! I am like expecting for a date or what?! HAAAAAY! Saying naman talaga. -________-

Pag-liko namin ni Yael, I saw something odd about their car, bakit parang may naka-balandra na something red sa windshield ,ng sasakyan nila? Anu~~~

“Arthur?! Teka? Akala ko ba~~” may tumakip sa mata ko, tapos rinig na rinig ko yung tawa ni Arthur.

“Hehehe. Wag ka nga makulit, may surprise pa naman ako sayo.” I KNEW IT! SI ARTHUR NGAAAAA! LOKO! x)))

“Eh te~~” ni hindi pa ko nakakapagsalita tinapalan na pati bibig ko. -_______________-

“Baby, wag ka nga kasi makulit, oh eto na tayo, on the count of three open your eyes, okay?” Syempre! Hindi ko gagawin yun. Spoiler ako weh. :))

“Ambot, Baby.” Sagot ko sakanya

“Trust me , Baby. Okay, One . . . . . Two. . . . ~” At dahil nga spoiler ako, I grabbed his hands and removed it from covering my eyes.

“OMG Baby! Yes!” GAAAAAAAAAAAHD! Ang super sweeeeeet! Puno ng red hearts yun windshield ng sasakyan. Madaming nakasulat like “You are my angel,” “I am not afraid of your father,” “I will fight for us, SWEAR!” “I’m excited to meet your family.” At yung pinaka malaking heart sa gitna ng windshield? “Gusto kita maging Girlfriend, sana pumayag ka na.” nakakakilig. ^______^

“Ugh. ANG SPOILER MO TALAGA!” Naka pout na ipinagmamaktol ni Arthur saakin. Hehehe. :D

“HAHAHAHA! OKAY LANG YAN PRE! AT LEAST MAY GIRLFRIEND KA NA!”

“CONGRATS KUYAAAA!” Sigaw ni Yael mula sa likod namin.

Tapos medyo nakakahiya, paano naman kasi medyo madaming tao sa paligid namin. :)))

PERO ANG SAYA-SAYA KO TODAY! YEEEEEEEYY! :)))

*END OF FLASHBACK*

Malapit na nga anniversary namin, at wala pa kong gift! LAGOOOOT. -________- hehehe. :D

Anyways, mamaya na ko lalandi pagusapan muna natin si Raine. Ang sarap niyang busalan ng tinik sa bibig, ang insecurity level niya? SKY ROCKETING! Jusko, tapos nakakainis pa ‘tong si Yael, uso kasi tanga, kaya pagbigyan nalang natin. -____-

Pinapanood ko ngayon sila Tine, hindi ko inakala na may talent sa pagkanta si Neil, parang wallflower lang nga siya sa school. He is not like Shao and Andrei na mga chick boy at pabida, kaya rin siguro nagkakilala sila ni Tine. May hawig sila ng ugali na tahimik lang.