Yine normal bir pazar günüydü. Ben öyle sanıyordum. Başbelası oşan kuzsnlerim beni iyi bir çimdirdiler saolsunlar. Samet:Aaaaalevv özel bir davetiyemi bekliyon. Kalk hazırlan saaat 20:35 te uçak var. Uyan yaaaa. Ben:Öbürü nerde? Merve:Minyatür ne ara uyandın? Ben:Salak samet sen nededin yarın uçuyozmuuu. Samet:Yess. Yarın değil bu gün uçuyoz. Ben:No English yes Turkish. Seni beynini kullanmaya davet ediyorum. Merve:ya senin saatten haberin varmiı? Ben:11-12 dir enfazla kaç olacak... Ohaa beni uyandırmak için bu saatimi beklediniz Allah sizi alsın yaa. Yuh kendime inanamıyom saat 13.56
Sevşndim saat 14 olmadan kalkmışım saat 2.00 uyursam olacakbu. Neyse 4dk 4dk dır. Ben:Dışarı çıkacanızmı? Samet:Niyeki? Ben:Sen odadayken giyinmemi beklemiyon inş. Merve:Yürü yürü kız zaten kızgın.
Ha bu arada size nerde olduğumu söylemeyi unuttum ben İstanbul'da kimsesizler yurdunda kalıyorum. Yurdun yanın da ki lisede okuyordum ama artık buyurda kalmicak mışım? Yani koreye gidecek mişiz. Kuzenlerimde burda kalıyor ama odada kalmıyoruz. Ben Alev kuzenlerimde Samet ve Merve (Normalde kızların be erkeklerin yurdu farklı olur biliyorum zaten Sametin yurdu ayrı bizim kuzenimiz olduğunu bildikleri için ona bişey demiyorlar) . Biz buraya geçici olarak gelmiştik ordaki. Ama yurttan bir kız şöyle demişti"burya gelen atılmadığı yada başka biryere gönderilmediği sürece burda kalır. Burda geçivi süredüye bişey yok. "demişti ve dediği gibi oldu. Ailemiz bir. Kazada öldü bizde o günden beri burdayız. Banyoya girip duş aldıktan sonra üzerimi değişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rahat olmak iztiyordum saçlarim çok uzun değildi. Omuzlarıma falan gelyor. Sonra haftalar öncesin den çantamı hazırlamıştım. 2 aydan beri bu günğ bekliyorduk. Koreden bir şirketin projesini hazırlamıştık neydi onun adı herneyse hatırlayıca söylerim. Artık çıkabiliriz. Yıllar önce korece öğrenmiştik. Çünkü bizim idollerimiz korelilerdi. Başka bi ülke olsa gideceğime bukadar sevinmezdim. Uçağa bindik ben kulaklıklarımı taktım. Diğerleridebenle uğraşmaya çalışıyorlardı . Ben uyuya kalmışım. Geldiğimizde beni uçakta unutacaklarmış. Samet:Alev bak yıllardır.... Alev nerde Merve. Merve:Hakkatten Alev nerde. Samet:Hay ben aklıma. Uçakta kaldı. Samet:Şşşt sana diyom kalk geldik. Ben :Nereye geldik gene yaa. Samet: Koreye Ben:Neeee? Koreye mii? Merve:Biz sabahtan beri nerdeyiz Alev? Ben:Nerde? Merve:Uçakta. Sonra uçaktan indik elimde proje çantası vardı. Kağıtları kontrol ediyordum. Karşıdan gelen birisinin bana çarpmasıyla bi kaçtanesi mahvoldu. Kafamı hiç kaldırmadan. Ben:Az zahmet edipte önünüze baksanız keşke. 2 aydır uğraştığım proje mahvoldu. Sanırım sesim olması gerekriğinden sert çıkmıştı ben danışmaya gidiyordum. Diğerleride valizleri alacaktı. Adam:Yaaa demek suçlu benim hanım efendi öğlemi.
Kafamı kaldırmaya dahi tenezzül etmeden. Yerdeki projeyi yaşatmaya çalışıyordum.
Ben:Sen değil ben. Sen sin tabiki de. Tabi sizin neden umrunuzda olsunki. Nede olsa sizin şirketlerden biridir. Ben buraya nerelerden geldim hanberin varmı. Ben bura...
Tam konuşacakken sözümü kesti.
Adam:Nerden geldiysen geldin. İşini yapıp gene geri gidecek sin zaten. Deyip yanımdan gitti. Arkama doğru yürüyordu. Arkamı dahi dönmeden. Ben:Ben burdan hiç biryere gitmicem. Hatta eğitimim bitince burda göreve başlicam. Adam:Hodri meydan küçük hanim. Dedi ve defolup gitti. Kimdi o s*rtük acaba. Her neyse saolasun projeninde içine s*çtı her kimse. Neyse ama yaşayacak. Şu anda tek tesellim bu.
Açıklama:bu sedece benim hayalim kitap taki kimse yi gerçekte tanımı yorum. Alev sadece benim iç sesim gi bi bişey. Yani oda gerçek değil...
