Alexa POV
Inimulat ko ang aking mga mata at gabi na pala ngunit wala akong makita, naiisip ko na baka hindi ko na buksan ang lampara sa bahay, bumangon ako ng kama at namalayang hindi kama ang hinihigaaan ko kundi damo,imposibleng nag sleep walking ako at napunta sa labas dahil kahit kailan hindi naman nangyari, biglang pumintig ang buo kung katawan kaya natakot ako gusto kung umiyak dahil wala akong nalalaman sa nangyayari gusto kung sumigaw sa takot pero hindi pwede hanggang mayroong liwanag akong nakita at dahan dahang naimulat ang mga mata, napagtanto kong nasa ilalim ako ng panaginip,
bumangon ako sa pagkakahiga at nilibot ang paningin wala nga ako sa panaginip ngunit nasa damuhan parin ako ang pinagkaiba lang umaga na, sa di kalayuan nakakita ako ng pigura ng isang babae umikot siya ng makita ako lumapit siya sa akin tinanong ko siya kung nasaan kami, tinanong ko rin siya kung bakit kami nandito may itatanong pa sana ako pero hindi niya pa rin ako kinakausap sa aking tanong, kinutuban ako kaya tumayo ako saka inikot ang paligid ng makakita ako ng daan tumakbo ako doon, nang makalabas ako hindi ako makagalaw sa nakikita isang napakalawak na desyerto at wala man ni isang tao o pamayanan, kalaunan hinampas ako ng malakas na hangin at doon lang ako natauhan umikot ako para tignan ang gubat na nagiisa sa napakalawak na desyerto para akong sasabog sa naiisip ko, bumalik ako sa loob na di mawari ang nararamdaman, nang makalapit ako sa kaniya gumagawa siya ng basket na sa tingin ko kinuha niya sa isa sa mga halaman dito at sa kauna-unahang pagkakataon sinagot niya ang aking tanong"bakit ka gumawa nito""alam mo kasi para maligtas tayo sa desyertong ito kailangan nating magimbak ng prutas"sabagay prutas lang naman ang meron dito.
Mabait naman pala siya sadyang hindi lang niya alam kung bakit.
Mabuti naman kahit papaano gumaan ang pakiramdam ko na kanina ko pa gustong pakawalan.
Tumayo siya nang matapos niyang gawin ang basket"tulungan mo akong pumitas"anyaya niya sa akin,tumayo na rin ako saka sumunod sa kaniya, habang pumipitas tinanong ko siya kung bakit siya napunta dito ang sabi niya nagising na lang siyang nakasanday sa puno, kung ganun parehas pala kaming walang alam,paano kaya namin malalaman kung bakit kami napadpad dito.
