Yibo.ကိုယ္အရင္သြားႏွင့္မယ္ေနာ္
Xiao chan.ဟုတ္
စာသင္ေနတဲ့တစ္ေလ်ာက္လံုးကိုယ့္ဘက္ကေဘာပင္ဌားလိုက္ေပတံဌားလိုက္လုပ္ေနေပမယ့္ေပးသားေပးတာသူကကိုယ့္ဘက္ကိုတစ္ခ်က္ေတာင္လွည့္မၾကည့္လာဘူး
ငါဘာအမွားလုပ္မိတာလဲ ျပန္ေတြးစမ္း ျပန္ေတြးစမ္း မေန႔ကေျပာမိတာကိုျပန္စိတ္တိုေနတာလား အဲ့တာလည္းမဟုတ္ေလာက္ဘူးမေန႔ညကေတာင္းပန္ျပီးလို့အဆင္ေျပေနတာပဲ
တစ္ေန႔လံုးေတြးေနေပမယ့္အေျဖထြက္မလာေနေက်ာင္းဆင္းေတာ့အေ႐ွ႕ကေနတေရြ႔ေရြသြားေနတယ့္xiao zhanေက်ာျပင္ကိုျကည့္ရင္း yiboစိတ္ကူးေပါက္ေပါက္နဲ့xiao zhan ကိုလက္ေကာက္ဝတ္ကေနဆြဲေခၚသြားလိုက္တယ္
Xiao zhan.မင္းဘာလုပ္တာလဲ
Yibo.ကိုယ့္ေနာက္ခဏလိုက္
Xiao zhan.မင္း
အေနာက္ကေနအတင္း႐ႈန္းေနတဲ့လက္ကိုအားပါပါဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့
Xiao zhan.အ့..နာတယ္...နာတယ္လို႔
ခံုအေဟာင္းထားတဲ့ဂိုေဒါင္ထဲေရာက္ေတာ့
Xiao zhan.မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ ဖယ္
Yibo.ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔ကိုယ့္ကိုစိတ္တိုေနတာလဲ
Xiao zhan.ငါကအလကားေနရင္းဘာကိုစိတ္တိုရမလဲ ဖယ္..ျပန္ရေတာ့မယ္
Yibo.မရဘူး ကိုယ္ေမးေနတာကိုေျဖၿပီးမွျပန္ရမယ္
Xiao zhan.စိတ္မတိုဘူး..ရၿပီလား
Yibo.အဲ့တာဆိုဘာလို႔ကိုယ့္ကိုအခုထိသူငယ္ခ်င္းအျဖစ္မသတ္မွတ္ေသးတာလဲ
Xiao zhan.ဟူး..ငါတို႔အခုလည္းသူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနတာပဲ အဲ့တာကိုမင္းကဘာေတႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္လာလုပ္ေနတာလဲ
Yibo.ဘာ....အခုမင္းနဲ႔ရင္းႏီွးရဖို႔ႀကိဳးစားေနတာကိုမင္းကျကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္လို႔ေျပာလိုက္တာလား...မင္းအတြက္သူငယ္ခ်င္းဆိုတာေပါေပါပဲပဲလား
Xiao zhan.အဲ့...အဲ့လိုမဟုတ္ဘူးေလကြာ ငါ..ငါေျပာခ်င္တာက
Yibo.ေကာင္းၿပီေလ...မင္းသေဘာပဲ
ေခ်ာက္
အသံၾကားေတာ့ႏွစ္ေယာက္သားမ်က္လံုးအျပဴးသား
YOU ARE READING
TWIN(YiZhan)
Fanfiction#wangxiao #wangyibo #xiaozhan Start-18.12.2019 End-12.2.2020