ေလာ့ပင္းဟယ္သည္ ကုတင္ေပၚတြင္လဲေလ်ာင္းအိပ္စက္ေနေသာ ရွန္ခ်င့္ခ်ိဳးအား ေဘးတြင္ထိုင္ကာ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနမိသည္။
ရွန္ခ်င့္ခ်ိဳး၏မ်က္လံုးမ်ားမွာ တင္းတင္းစိမထားပဲ မ်က္လႊာကိုသာခ်ထားသည့္အတိုင္းျဖစ္ေနသည္။
ႏႈတ္ခမ္းအစံုမွာလည္း ပိတ္ရံုေလာက္သာျဖစ္သည္။ေလာ့ပင္းဟယ္သည္ ရွန္ခ်င့္ခ်ိဳးအား တစိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္ေနခဲ့သည္မွာ ဆယ္မိနစ္ခန္႔ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ရွန္ခ်င့္ခ်ိဳး၏ အိပ္စက္ေနေသာ ပံုရိပ္မွာ ေလာ့ပင္းဟယ္အတြက္ မရိုးႏိုင္ေသာျမင္ကြင္းတစ္ခုျဖစ္သည့္အလားပင္။
ရွန္ခ်င့္ခ်ိဳး၏မ်က္ခြံမ်ား အနည္းငယ္တြန္႔သြားသည္ကို ေလာ့ပင္းဟယ္ျမင္လိုက္ရသည္။ ေလာ့ပင္းဟယ္သည္ ရွန္ခ်င့္ခ်ိဳး၏ ပါးႏွစ္ဖက္ကို သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အသာအုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး
"ရွစ္စြမ္း! ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
ရွန္ခ်င့္ခ်ိဳး၏ မ်က္လံုးအစံုသည္ တျဖည္းျဖည္းပြင့္လာခဲ့သည္။ ရွန္ခ်င့္ခ်ိဳးတစ္ေယာက္ သူ၏ မ်က္လံုးမ်ားကို ဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ေလာ့ပင္းဟယ္သည္ သူ႔အားဂရုတစိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္ကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။
"ပင္းဟယ္"
ေလာ့ပင္းဟယ္သည္ ရွန္ခ်င့္ခ်ိဳး သူ၏နာမည္ကိုေခၚလာေသာအခါမွ ၿပံဳးလိုက္ၿပီး
"ရွစ္စြမ္း ႏိုးၿပီလား?"
"အင္း"
ေလာ့ပင္းဟယ္သည္ ရွန္ခ်င့္ခ်ိဳး၏မ်က္ႏွာအရိပ္အကဲကို ၾကည့္ကာ
"ရွစ္စြမ္း ဘာျဖစ္တာလဲ? တစ္ခုခုျဖစ္လို႔လား? အိပ္မက္မက္လို႔လား ရွစ္စြမ္း?"
ရွန္ခ်င့္ခ်ိဳးသည္ ေလာ့ပင္းဟယ္၏ ႏွဖူးေပၚမွ ဆံပင္မ်ားကို ေဘးသို႔သတ္ေပးလိုက္ရင္း
"ဟုတ္တယ္ ပင္းဟယ္"
"ဘာမက္လို႔လဲ ရွစ္စြမ္း?"
YOU ARE READING
Scum Villain Self Saving System fanfic
Fanfictionstory by author MXTX one short fanfictions