99 days. // irwin

day 2: 'rehearsals are important'

24 Eylül 2014

“Siktir, yine mi sen? Daha akşam bile olmadı.” Sinsice sırıttı ve bar taburesine iyice yerleşti, yeşil gözleri üzerimde gezindikten sonra kahverengi gözlerime dikilmişti.  “Daha ilk günümüz ve sen mızmızlanıyor musun Andrea? Yakıştıramadım.” Önüne koyduğum viskiden bir yudum aldı.

“İki,” dedim.  “Bugün ikinci günümüz ve geriye sadece doksan yedi gün kaldı. Oldukça uzun zaman, değil mi Irwin?” Başını salladı ve gülümsedi.  “Madem iki diyorsun, öyle olsun. Ayrıca gün sayacak kadar hevesli olduğunu bilmiyordum.”

“Hı hı evet, çok hevesliyim.” Gözlerimi devirdim ve ileriden seslenen müşterilere doğru hızla adımladım. Viski ve bira servisinden sonra Ashton'ın olduğu yere geri döndüm, o ise etrafa bakmakla meşguldü. Göz bebekleri küçülmüş ve yalnızca kristal viski bardağına odaklanmıştı. Ya ben fazla oyalanmıştım müşterilerin yanında, ya da Irwin fazla hızlı dalmıştı bir yere. Ama aldırış etmedim, sonuçta nefes almak da bizim seçimimiz değildi, bu iddianın da benim seçimim olmadığı gibi. 

“Sanırım biraz sonra gitmem gerekiyor, provadan bekleniyorum.” Kolumdaki saate baktım, sırtım Ashton'a doğru dönüktü ve ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. “İzin falan mı istiyorsun? Git şu lanet provana.”

“Burada kalıp viski içmeye devam etmek istiyorum.”

“Eğer burada viski içmeye devam edersen provasına gideceğin bir grubun kalmayacak. Mantıklı düşün mankafa.” Başını usulca salladı ve viski bardağının altına birkaç aud sıkıştırdı ve yalpalayarak ayağa kalktı. “Sanırım gerçekten gitmem gerek.”

Gözlerimi devirdim yalnızca, bir insan bu kadar aptal olamazdı. “Tam bir aptalsın ve kesinlikle yardıma muhtaçsın, nasıl ünlü olmaktır bu?” Suratını buruşturdu ve gözlerini kıstı hafifçe, böylelikle küçük olan gözbebekleri iyice yok oldu. O sırada ise Good Girls çalmaya  başladı.

Ah, bir ünlüyle tanışınca onları tanımayan veya tanımamazlıktan gelen biri değildim, o klişeye dahil olmak da istemezdim doğrusu. Her dört kızdan üçü gibi 5 Seconds of Summer'ı tanırdım, müzikleri hoşuma giderdi ve çoğunlukla dinlemeye çalışırdım. Good Girls çalmaya başladığında Ashton'ın yanına gittim ve kolunun altından yardım alarak onu ayağa kaldırmaya çalıştım, bir taksiye bindirebilirdim en azından. O ise sadece boş boş yere bakıyordu. “Ayağa kalk Ashton.”

“Viski istiyorum.”

“Lanet viskine sıçayım, provana git.” Kolunun altından sertçe kaldırdım ve hafifçe sendeleyerek dik durmasını sağladım. “Seni taksiye bindiriyorum ve buradan gidiyorsun, uzunca bir süre de gelmiyorsun. İki bardak viskiden kafa bulan birinden pek hayır gelmez.”

“Sadece viski olduğunu nereden biliyorsun? Başka bir şey kullanacak cesaret bende var:” Yüzümü buruşturdum ve tişörtüne eğilip kokladım, ot kokusu geliyordu. “Ne hoş, klişe bir ünlü kötü çocuk. Ot, içki, başka bir şey var mı?”

“Sigara."

“Ah, evet.” Gözlerimi devirdim, kapıya doğru sürüklerken içeriden Good Girls şarkısının sözleri kulaklarımızı dolduruyordu. Yanımda kafası güzel bir şekilde mırıldanan Ashton'ı duymamaya çalıştım.

But if you're looking, you won't find her there (Ama eğer bakarsan orada bulamazsın)

She may know better but she just loves to swear. (Doğrusunu biliyor olabilir ama sadece küfür etmeyi seviyor)

In the back of the room, where nobody looks, (Odanın arkasında kimsenin bakmadığı yerde)

She'll be with her boyfriend, (Erkek arkadaşıyladır)

She's not reading books. (Kitap okumuyordur)

“Sesin gerçekten güzel, şarkılara daha çok katılmalısın."

“Teşekkürler." Hafifçe gülümsedim ve kulüpten çıkardıktan sonra çevirdiğim ilk taksiye bindirdim, stüdyonun yerini doğru tarif edeceğini umuyordum sadece. Sırtımı giriş kapısının yanındaki duvara yasladım ve henüz yeni kararmaya başlayan havaya baktım.

Club 77'ye başlayalı yalnızca iki gün olmuştu ve kendi bok torbam ile ilk günde tanışmış, üstüne üstlük kafası iyi olmadığı zamanlarda konuşamamıştım bile. Ve tabii doksan dokuz gün meselesi vardı. Hangi akılla kabul etmiştim ki bunu? Sadece şu lanet doksan dokuz günün bir an önce bitmesini diliyordum.