sessizce terk etmek gerek bu evi
yaşattığı yaşatacağı duyguları el çantasına
güzel anıları sımsıkı avucuna
anne şefkatini kalbine doldurup
aniden terk etmek gerek bu evi
koşar adımlarla çıkıp yetişmeye çalıştığın
özenle topladığın, yaşadığın odanı
çalışma masanı, tahta sandalyeni
en çok kütüphaneni, kalemlerini
tabloları, yatağını, çantaları, defterleri
en köşede duran cam bardağı
terk etmeli düşünmeden
insana fazla geliyorsa sevgisi
ağlamak dahi gelmiyorsa içinden
üzgün gecelerinde
saygı duyamıyorsa beton duvarlara
öpemiyorsa sevdiklerini hissederek
en çok da anlaşılmıyorsa
annesini de katıp bavuluna gitmeli buralardan
ki benim annem iyi kadındır
anlar insandan
düşlerine senden önce tanık olan bu evi
bırakıp gitmek gerek
uçuk düşünenlerin hayat taktiğidir bu
çoğu zaman uzaklaşmalı insanlardan
her gün gördüğün tanıdığın esnaflardan
kaçmalı
almalı peynir zeytini de bavula
aklını değil yemek için
kazanmak için kullanmalı
ben terk etmek isterim bu evi
şimdi, hemen, aniden
yeni sevgiler kazanmak için
yeni öfkeler duymak
yeniden nefret etmek için
koymalı ağzını, burnunu bavula
dağılmasın diye döverken sokaktakiler
annesinin kınalı kuzusunu
terk etmeli bazen bu evi
belki büyümek için belki acı duymak
anneyi, babayı, kardeşi unutmamalı
ama terk edip gitmeli bu evi, onları
belki geri dönülmeli yalpalayarak
geri dönülmemeli
belkisi yok
rly
