PİŞMANIM

(9.BÖLÜM) Kagıtta Yazanlar

***Kendimden başka hiçbir eksigim yok***

Donmuş gibiydim. Organlarım işlevlerini kaybetmişti sanki. Yavaşça yere egilip zarfı aldım. Demir"aç ne varmış içinde"dedi zarfı açıp "bir kagıt var" dedim ve sonra kagıdı açıp okumaya başladım.

--- KADERE İNANIRMISIN MERVE. BEN İNANIRIM AMA SEN İNANMAMALISIN. ÇÜNKÜ SEN KENDİ KADERİNİ KENDİN YAZACAKSIN. KENDİN OLUŞTURACAKSIN. EGER ŞUANA KADAR YAŞADIGINIZ OLAYLARI PARNON YAŞADIGINIZ OLAYLARI OYUN SANIYORSAN YANILIYORSUN. BU SENİN HİKAYEN. BU HİKAYEDE EN AZ SUÇLULAR KADAR MASUMLARDA CEZALANDIRILICAK. 'EGER BULUNDUGUN KIYIDAN AYRILMAZSAN OKYANUSUN ÖTESİNDEKİ ADALARA ASLA ULAŞAMAZSIN.' BE HİKAYEDE SEN SUÇLUSUN AMA DEMİR SUÇSUZ. UNUTMA YAZDIGIMI EN AZ SUÇLULAR KADAR MASUMLARDA CEZALANDIRILICAK. ŞU AN BU 'SİZİN HİKAYENİZ' OLABİLİR. AMA SEN BUNU 'SENİN HİKAYEN' YAPACAKSIN. YOKSA BEN PEŞİNİ BIRAKMAM. EGER BEN PEŞİNİ BIRAKMAZSAM BELADA PEŞİNİ BIRAKMAZ. BU ARADA SANA HATIRLATMAM GEREKEN BİR ŞEY VAR. ÇÜNKÜ SEN BUNU UNUTMUŞ GİBİ HAREKET EDİYORSUN. 'SEN KATİLSİN' ='SEN KATİLSİN'
BELALARIMLA
SENİN BELAN

Dış sesimle Kagıtta  okudugumda benim yüzümde olan şaşkınlığı, umutsuzluğu Demir'in yüzündede görebiliyordum. Ama benim yüzümde olan onun yüzünde olmayan bir duygu vardı. "KORKU". Evet korkuyordum hemde çok fazla kendim için degil onun için demir için korkuyordum. Apaçık yazıyordu eger demir'den uzak durmazsam felaket senin kaderin olur ama demir'ide etkiler diye. Demir"iyimisin"diye sordu ben "sence iyi gibimi gözüküyorum"
"Beni niye tersliyorsun be"
"Seni tersledigim falan yok"
"tamam sence kim yazmıştır"
"Demir sen körmüsün. Anlamıyorum çocukluğundan beri yanında. Karşı karşı oturuyorsunuz. Nisan yazmış bunu işte. O sana aşık hemde çok. Saniyesi salisene senin yanındayım. Kıskandı göz dagı vermek için böyle bir şey yaptı."
Demir:"ne saçmalıyorsun sen bak o bana aşık yada degil. Ne kadar ondan uzak durmaya çalışsamda onun babası benim babamın en iyi ve yakın dostuydu. O yüzden benim çapımda Nisan'a atılan her iftira Kemal amcaya'da atılmıştır. Bunu böyle bil. Kafanın bir köşesinede sok." ben onca lafta sadece tek bir lafa takıldım 'dostuydu' neden dostu degilde dostuydu. Demire" neden dostuydu dedin" diye sordum
"çünkü dostuydu" diye cevap verdi
" demir baban hayattamı" diye sordum bir anlık cesaretle. Ve size yemin ederim on an Demir'in yüzünde hiç görmedigim ve görmeyecegimi düşündüğüm bir duygu gördüm. ACI demir"bu seni ilgilendirmez"
"ben sana geçmişimi anlattım sıra sende. Bunu bilmeye hakkım var"
"senin benim hayatımla ilgili hiçbir şeye hakkın yok."
"tamam hemen kızma merakımdanda şimdi buradan nasıl çıkacağız"
"camdan"
"tamam" tüm camlara baktık ve sadece bir camda benim odamın camında camların arkasına takılan kilitten yoktu çünkü pencere yüksekti. Demir"şimdi ben borulardan yardım alarak inicegim aynısını sende yapıcaksın ben seni tutucagım"
" ama çok yüksek demir"
"Merve burada donarak ölmekten iyidir"
"tamam"
Demir borulardan yardım alarak indi bende iniyordumki ayagım kaydı gözlerimi kapadım çünkü düşecegimi zannettim ama demir beni tuttu. Beni yavaşça yere bıraktı"hadi yürü arabaya" tamam dedikten sonra saçımı düzeltiyim derken elim tenime degdi. Siktir hem kot ceketim hemde kazagım yırtılmıştı. Demir"yürüsene"
"yürüyemez" demir bana yaklaşarak "yine noldu"
"şeyy... Şey"
"ne şey... Kızım söylesene."
"kot ceketimle kazagım yırtılmış.". "allahım sabır, sabır sen niye benim hayatımdasın". "ben sana niye benim hayatımdasın diyomuyum"
"tamam kapa çeneni giy benim deri ceketi, kazagının üstünden."
"tamam" demirin verdiği ceketi giydikten sonra arabaya bindik ben"ben size gelmiyorum otele götür beni"
"sebep" dedi demir.
"çünkü senden uzak duruyorum"
"sebep" dedi tekrardan
"eee mektupta öyle yazıyorduya"
"şapşal sen ciddiyemi aldın yazanları" dedi bu sefer ben"evet çünkü ciddiye almazsam senin canın yanacak"sonra birden demir arabayı durdurdu. Ve bana"sen benim canımın yanmasındanmı korkuyorsun. "ben birden" evet "dedim sonra kafama dank dedi ve" yani şeyy... "o" yani ne"
"yani diyorumki üzerime üzerime gelmesenmi diyorum" dedikten sonra kapıyı açıp koşmaya başladım. Hemde çok hızlı. Sonra karşıma ilk çıkan tenha ve ıssız bir sokaga girdim. Sonra birden koşarken gömlegi yırtık bir adama çarptım. Sonra zaten üzerime baya büyük gelen ceket üzerimden yere düştü. Adam üzerime üzerime yürümeye başladı. Ben egilip ceketi alacakken adam kolumdan tutup bir arabaya beni yasladı. Ben "demir" diye çırpınırken adam tam kazagımız yırtık olan tenime dokunacakken demir geldi. Adama o kadar çok vurduki adam koşarak kaçtı sonra demir bana dokunacakken o kadar çok korkmuştumki demirden bile uzaklaştım. Demir"Şşş sakin ol gel"dedi sonra sıkıca Demir'e sarıldım. Demir'in kolları bedenimi sararken şöyle düşündüm;

Neden ben? Neden tüm belalar beni buluyor? Neden mutlu olamıyorum? Ve en önemliside ne biliyormusunuz neden yalnızım? diye düşünmem. Hani olurya agaçtır ama dalı yoktur - hani olurya daldır ama yapragı yoktur - hani olurya insandır ama kalbi olmadan yaşar. Ben yalnızken, annem hayata gözlerini yumdugunda "kendimden başka hiç bir eksigim olmadı."
Benim, Merve Cesur'un, O yalnız kızın "kendisinden başka hiç bir eksigi yok"

Selammm. Arkadaşlar sınavlarından dolayı geciktim biraz. Diger bölümü en kısa zamanda yayınlayacagım. Oy verip yorum yapmayı unutmayın. Çünkü sizin desteğiniz benim için çok önemli. ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️