უცნობი ნომერი (ჯიგუკი)《დამთავრებული》

5

ჯონგუკი: სად ხარ?

ჯონგუკი: რამდენი საათია გელოდები.

ჯიმინი: სასამართლოსთან ვარ

ჯონგუკი: მე გითხარი 2:30 საათზეთქო

ჯიმინი: 2:35 საათია

ჯონგუკი: ამის დედაც მოვდივარ

ჯიმინი: დრამატული ძუკნა

ჯონგუკი: ფეხი არ მოიცვალო მაქედან პაკ ჯიმინ

ჯიმინი: ვერ დაგპირდები

მძიმე სუნთქვა ისმის ჯიმინის უკან და უახლოვდება. ის მობრუნდა და დაინახა ჯონგუკი.  ის მშვენიერია. ბუსანს ლამაზი ფლეიბოი ჰყავს. ჯიმინი ჩაფიქრებული იყო. " ჰეი პატარავ." თქვა ჯონგუკმა აბრეშუმის ხმით.  ეს მათი პირველი შეხვედრა იყო სკოლის გარდა.  "მაგას ნუ მეძახი" თქვა ჯიმინმა.  "ოჰ ბოდიში სულ დამავიწყდა... შენ "ჩემი" ხარ. სასიამოვნოა შენი ნახვა საბოლოოდ ფორმალურად შეგხვდი." ჯიმინი წითლდება მისი მზერისგან მაგრამ მაინც ინარჩუნებს სიმშვიდეს და მის უხეშობას.  "მოკეტე" ჯიმინი ამბობს გაღიზიანებულად როცა ის ასე არ გრძნობს თავს.
"თავს ნუ მაჩვენებ თითქოს არ გინდივარ." ჯონგუკმა ჩასჩურჩულა ჯიმინს, ხელი კრა მას და ააკრო კალათბურთის ბოძზე. "მე ეს არ მინდა ძუკნავ" თქვა ჯიმინმა და ხელი კრა. "შენი პენისი სხვა რამეს ამბობს პატარავ." ჯიმინმა დაიხედა იქ სადაც ჯონგუკი უყურებდა.  ჯიმინს ამდგარი ჰქონდა.