One Shot Stories Collection

If I Were Her

Credits to the one who requested this. Im still hoping that you can read this on my timeline and approach me. Im sorry for I forgot your name.
-LIB154

♣♣♣

Habang nag-a-apply ng kaunting powder ay biglang nag-ring ang cellphone ko.

Tiningnan ko muna ang repleksiyon ko sa salamin bago sinagot ang tawag.

It was Xavier.

"Yes my dearest fiance'? Anong nakain mo kagabi at umagang-umaga'y napatawag ka?"matabang na tanong ko.

"Oh c'mon, umagang-umaga rin umaarangkada na naman ang pagtataray mo"bahagya pang natatawang aniya.

"Nakakagulat naman kasing bigla-bigla namang tumatawag ang walang paki-alam kong fiance' sa'kin ng gan'to----"hindi ko natuloy ang sana'y sasabihin ko nang putulin nito ang sinasabi ko.

"Date tayo?"masiglang aniya.

Literal na nabitawan ko ang hawak kong brush sa sinabi niya.

Nanlalaki ang mga mata ko at exagerated pang tiningnan kung ang fiance' ko ba talaga ang caller.

"Tell me, anong ipinakain sayo ni Manang?"hindi parin makapaniwalang sabi ko.

"Alam mo ikaw, ang dami-dami mong sinasabi! Oo at Hindi lang naman ang sagot sa tanong ko"kunwaring nayayamot na aniya.

"At ikaw pa 'tong galit?"sabi ko pa.

I heard him sighed. "Okay. Okay. Sige na, date tayo. I'll be there in a minute"aniya at pinatay na ang tawag.

Nahihiwagaan kong tiningnan ang phone at dahan-dahan pa itong ipinatong sa mesa at malakas na napabuntong-hininga upang pakalmahin ang nagwawala kong puso.

'Xavier Vergara. Ano na namang laro 'to?'

Xavier is my fiance' for almost 3 years now, and he never asked me in a date.

NOT.EVEN.ONCE.

And yes, we both are arrange for marriage. I love him, since we were a child...but he loves someone else, until now.

****

"Sa'n tayo?"tanong ko nang makababa ako ng hagdan.

Naka-upo siya sa sofa sa living room at tamad na nagbubuklat ng magazine.

"Kung saan tayo abutin. Tara?"tanong niya.

Napa-iling nalang ako't napatango. The perks of being a monggoloid. Mag-aayang mag-date tapos wala man lang alam. Napa-irap nalang ako sa hangin habang hila-hila niya ang braso ko.

See? He can't even hold my hands, tsk. Napa-roll eyes nalang ako sa pagkakataong ito.

Pinagbuksan niya ako ng pinto ng sasakyan, at nang masigurong ayos na ako ay umikot na siya at pumunta sa driver's seat at pina-andar na ang sasakyan.

.
.
.
.
.

Ilang oras na ata kaming nasa daan at masakit  na ang pwet ko, pagod na kakaupo.

"Xavier! Ano ba! Saan ba talaga tayo pupunta?! Kinginang yan eh paikot-ikot lang tayo eh!!! Ano?! Mag-uubos lang ng gas?! Edi sana sinabi mong mag-tshirt at pantalon nalang ako! Putangina talaga"ani ko at sa pangsampung beses ay umikot na naman ang mga mata ko.

"Watch your mouth, woman, will you?"aniya.

"Arrrghhh!!!"frustrated na sabi ko. "Kung hindi ka pa titigil sa kakadrive, iwan mo nalang ako jan sa tabi! Ayoko na!"nagpapadyak pang sabi ko.