i don't have think - taejin - şimdilik devam etmiyor

Bölüm 1

"Ahh siktir. Bu örümcek buraya nereden geldi? Lanet olsun dev gibi."

Üstündeki küçük örümceği atmak istercesine zıpladı. Zıpladığında masanın altına çarpan kafası küçük bir şok etkisi yaratmıştı. Ama onun için en büyük şok boynundan başlayıp bacağına kadar uzanan kaşıntı hissi oldu.

"Siktir, siktir, siktir içime girdi. O lanet olası içime girdi ve benim muhteşem vücudumda dolaşmaya cüret ediyor."

Bir yandan bağırıp, içindeki örümceği çıkarmaya çalışırken bir yandan da masanın altından çıkmaya çalışıyordu ancak her tarafına dolanan yorganı onu bırakmamak için ant içmiş gibiydi.

Biraz daha uğraştıktan sonra masanın altından çıkmasıyla zıplaması bir oldu. Delicesine zıplıyor deprem etkisi yaratıyordu. Ancak örümcek onu terkedeli çok olmuştu. Sadece farkında değildi.

Örümceğe bağırıp durmuş, lanetler okumuştu. Onun duygularını incitmişti. O da duygularıyla baş başa kalmak için sineye çekilmişti. Ona yazıktı. Bir süre onun yanına uğramayı düşünmüyordu.

Bir süredir çalan kapı zilini yeni yeni duyan adam zıplamayı bırakmış koşarak kapıya gidiyordu ki ayaklarına batan Mario figürleriyle inledi.

"Ah siktir, koca bir siktir hepiniz siktirin kapı zili sende siktir."

Genç adam küfür edip dururken kapının arkasından gelen sesle minik bir şok geçirdi. Gerçekten minikti.

"SeokJin kapıyı açacak mısın? Yoksa ben kırdıktan sonra 'siktir'lerini sana mı sokayım?"

"Miniğim sen mi geldin? Gerçekten sen misin?"

"SeokJin konuşmayı kes ve siktiğimin kapısını aç. Ağaç olacağım."

"Biliyor musun miniğim yeşil saçlarınla sana ağaç olmak gerçekten çok yakışır."

"LANET OLASI AÇ ŞU KAPIYI."

Duyduğu kızgınlık dolu sesle kapıyı açsa mı daha iyi açmasa mı daha iyi diye düşündü bir süre genç adam.

Ancak kapının arkasındaki bombanın o kapıyı eninde sonunda açacağı ve patlayacağı gerçeği gün gibi ortadaydı. Ne olacaksa çabucak olsun diye düşünüp ayaklarına batan figürleri umursamayı bırakıp kapının dibine girdi. Açmadan derin bir nefes alıp sakince konuştu.

"Miniğim çok kızma lütfen açıyorum."

Kapının arkasından gelen tek ses derin nefes sesleriydi bu sefer gerçekten kızgın diye düşündü ve kapıyı açtı.

Kapıyı açtığında gözlerinde birini kapatıp olacakları beklemeye başladı. İlk defa ondan dayak yemeyecekti sonuçta. Ancak bekledikleri olmadı.

Ona hafif tebessümle bakan kedi gözlerle karşılaştı. Sonra kendisine sıkıca sarılan kollar ve akciğerlerinin derinliklerine kadar çekilen kokusu.

"Ah çok özlemişim Seo- ne si- bok gibi kokuyorsun."

Hızlıca ayrılan kollar, çatılan kaşlar. Hüsran. Bu sefer ne kadar sürmüştü? Beş saniye? En son yeşil saçlı adam ona böyle sarıldığında lisedeydi.

***

Ayağına hafif bir ağırlık bağlayıp denizden biraz yüksekteki bir alandan denize atlamıştı. Sadece beyaz ışığın nasıl olduğunu merak ediyordu ancak tek gördüğü kırmızı şortlu bir çocuğun ilerideki kayalıklarda oturup vücuduna dondurma sürmesiydi.

Ancak bu son gördüğü değildi. Biri onu kurtarmıştı, yeşil saç. Uyanıp yuttuğu tüm suları ve daha fazlasını kustuktan sonra yeşil saç ona tam 7 saniye sarılmış sonra kusmuk koktuğunu söyleyip döverek bayıltmıştı.

Bayıldığında bir rüya görmüştü. Çok güzeldi. O rüyasında gördüğü ise bembeyaz bir elbise içinde kendisine doğru yürüyen Yoonji adındaki kızın bir an için durup elbisesinin eteğini kaldırması ve gördükleri...

Sonraki günlerde rüya yüzünden pek kendine gelememişti. Bir süre sonra ise Japonya'ya taşınan dostu üzerine de küçücük bunalımlara girmişti ama çok kötü değildi. Sadece liseyi bırakıp hayatına çöp gibi bir evde otaku olarak devam edecek kadar kötüydü.

***

"SeokJin daha ne kadar boş boş bakacaksın? Üstünü değiştir sonra banyo yap ya da ilk banyo yap sonra üstünü değiştir. Boş ver zaman kaybı."

Yeşil saçlı adam hâlâ boş boş bakan adamın ensesine güzel elleriyle sert bir şekilde vurdu.

"Ya Yoongichi."

"Bana öyle seslenme. Salak."

Hafifçe kızaran yanakları gören SeokJin anlık gaza geldi. Gelmez olaydı.

"Bundan hoşlandığını biliyorum hadi itiraf et Yoongichi."

Karnına yediği küçük ama etkisi büyük darbeyle kendini yerde buldu. Gözleri kapanmadan önce son gördüğü şey üzerine doğru eğilen Yoongi oldu.