Bölüm 14

575 27 5
                                    

Y:Bir daha sakın karşıma çıkma Karlos.Bu iş buraya kadardı.Bitti.Bu sefer gerçekten bittik. Artık biz diye bişey yok.Bir daha da olmıycak. Asla!  
K:Yaren!

   Koşarak yukarı çıktım.Odama girip kapıyı sertçe kapatıp kitledim.Şimdiye kadar tuttuğum gözyaşlarımı serbest bıraktım.Dolabı açtım. Yatağımın altından valizi çıkartıp kıyafetlerimi içine tıktım.Sonra zor da olsa valizi  kapattım. Valizi sürüklüyerek odadan çıktım.Karlos merdivenlerin başında bekliyodu.
K:Nereye Yaren?
Y:Senin olmadığın heryer olur!
K:Yaren deme öyle ya.5 dk bi dinlesen beni.
Y:Dinliyorum.Ama sadece 5 dk.
K:Bak  biz  hırsızız ama Robin Hood gibi.Yani zenginden alıp fakire veriyoruz.Daha doğrusu dolandırıcıları dolandırıyoruz.Sonra o paraları ihtiyacı olan insanlara veriyoruz.
Y:Sana nasıl güvenicem.
K:Allah  belamı versin ki doğru söylüyorum.
Y:(Sessizce)Vermiş vereceği kadar.
K:Efendim?
Y:Yok bişey.Sana nasıl güvenicem diyorum?
K:Bu olanlardan önce bana  güveniyo muydun?
Y:E...Evet.
K:O zaman bana güvenmeye devam et.Biz iyi insanlarız.Lütfen bırakma beni Yaren.Ben sensiz yapamam.Ben sensiz bir hiçim.Sen yoksan ben de yokum.Gitme Yaren.Ben sensiz bi ölüden farklı değilim.Gitme.
Y:B...Ben.Ben sana nasıl güvenicem.Artık eskisi gibi olamayız Karlos.Belki kalırım burda ama asla dün akşamki gibi samimi olamayız.
K:Peki beni affetin mi?Yani bizi?
Y:Bilmiyorum.Yani böyle bişeye alışmam,bunu kabullenmem biraz zaman alıcak.Bana zaman ver lütfen.
K:Ben seni bi ömür beklerim Yarenim.Yeter ki sen mutlu ol.
Y: :/
  Karlos yüzümü elli arasına alıp gözyaşlarımı sildi.Alnını alnıma dayadı.Sıcak nefesini yüzümde hissettim.
K:(Kısık bi sesle)Seni seviyorum Yarenim.Her ne olursa olsun yine de sevicem.
Y:Anlat.
K:Efendim?
Y:Anlat.
K:Neyi?
Y:Senin hakkında bilmediğim ne varsa.
K:Anlatırım ama bi şartla.
Y:Neymiş o?
K:Sen de bana herşeyini anlatıcaksın. 
Y:Anlaştık.
K:Anlaştık.
Y:Bekliyorum.
K:Böyle ulu ortada mı konuşcaz.Senin odana geçelim.
Y:Tamam. 

  Odama geçtik.Yatağıma oturdum.Karlos da yanıma oturdu.
Y:Anlat.Dinliyorum. 

   Karlos hayat hikayesini anlatmaya başladı.Çok duygusal bi kız olduğumdan kendimi tutamadım.Ağlama başladım.
K:Yarenim.Ağlama.Ben alıştım artık.Tepki vermiyorum bu olaylara.
Y:Ah be Karlos ya.İlk başta söylesene oğlum bunları.Sana kızmakla hata yapmışım.Pardon.
K:Önemli değil Yarenim.Ben de seni dinliyorum. Anlat sen de hayat hikayeni.

  Ben de ona kendi hayatımı anlattım.O da duygulandı.Canım benim ya.Kıyamam ki ben ona.Ellerini tuttum.
Y:Ben de bunları ağla diye anlatmadım Karlosum.

  Ellerimi öptü.Sonra ellerini yüzüme koyup alnını alnıma dayadı.
K:İyiki varsın Yarenimm.
Y:Sen de Karlosumm.Sen de.

  Karlos'un gözleri dudaklarıma kaydı.Benim de onunkilere.Karlos'tan önce davranıp aramızdaki mesafeyi kapattım.İkimiz de tutkulu bi şekilde öpüşüyoduk.Onu.Onunla olmayı seviyodum.
K:Yarenim.Bu beni affettiğin anlamına mı geliyo? :)
Y:Olabilir. :)

  Sıkıca sarıldı bana.Ben de ona.
K:Yarenimm.
Y:Karlosumm. :)
K:Özür dilerim Yarenim.
Y:Niye?
K:Sana gerçekleri anlatmadığım için.
Y:Önemli değil.Yani artık önemli değil.Asıl ben  özür dilerim.Sana aşırı tepki vermiş olabilim. Ama haklıyım kabul et.
K:Biliyorum sana anlatmam lazıdı ama korktum.
Y:Neyden?
K:Seni kaybetmekten.Sensizlikten.
Y:Oğlum edebiyatı parçaladın lan.Çok romantiksin.Bunları seni terk etmiyim diye mi söylüyosun?
K:Hayır.Bunları içimden geldiği için,seni sevdiğim için söylüyorum Yarenimm. 
Y:Seviyom lan seni.
K:Bende seni balımm.

  Tekrar sarıldık.Karlos kalkıp odadan çıktı.
K:Gelmiyo musun?
Y:Nereye?
K:Aşağıya.
Y:Geliyorum.

  Karlos'un yanına gittim.Elimi tuttu.Ona bakıp tebessüm ettim.Beraber el ele aşağı indik.
Kando:Yaren.Bakıyorum barışmışsın Karlo'la.
F:Yere bakan yürek yakan kardeşim benim. Naptın da iki dakkada barıştınız?
K:Valla ben bişey yapmadım.Sadece doğruları anlattım ona.
Kando:Bizle de barıştın mı bari?
Y:Barıştım abi barıştım.Sadece bu duruma alışmam için bana biraz zaman verin.
F:Tabiki.Yaren şu Derya'ya da açıklasana olanları.Bana inanmayı da belki sana inanır.
Y:Bacım niye inanmıyorsun Ferdi gardaşıma.
D:Çünkü bana inanmam için bi neden sunmuyor.
F:Ya kızım dinliyo musun da beni neden sunmuyor diyosun.Ben sana herşeyi anlattım zaten.Beni dinleseydin anlardın.
D:Ben dinledim seni zaten.
F:Hayır efendim dinlemedin.Dinleseydin benim yani bizim iyi insanlar olduğumuzu anlardın.
D:Off.Her neyse ys.Yaren sen şimdi gitmiyo musun?
Y:Hayır
D:Madem sen gitmiyosun.Ben de kalıyım bari.
K:Madem kızlar da artık ekipten.Söylemek bana düşer.Eee nabıyoz abi?
Kando:3 diyince.1,2,3.
Kando-K-F-Y-D:Çok eğlenicezzz.
K:Kızlar siz de hemen kaptınız işi ha.Maşallah bizden hızlı çıktınız.
Y:Öyleyizdir canım.
Kando:O zaman bugün dinlenin.Yarın çok işimiz var.

  Herkes odalarına dağıldı.Ben de yatağıma girmiş tam uykuya dalıyoken biri odama daldı.
K:Yarenim.Uyudun mu?

  Ne diyceğini merak edip uyuyomuş numarası yaptım.
K:Balım ya.Yoruldu heralde.Hemen uyumuş.

  Yaklaşan ayak seslerinin ardından yatağımın kenarı çöktü.Karlos dudağımı öptü.Ben de karşılık verince korkmuş olcak ki birden geri çekildi.
K:Nabıyon Yarenim ya.Korktum.Uyumuyo muydun kız sen?
Y:Hayır.Ben tam uyumak üzereyken sen geldin. Ne diyceğini merak ettiğim için uyuyomuş  gibi yaptım.Eee.Ne diycektin bana?
K:Balımı özledim.Onunla uyumak istiycektim ama sen istemiyosun heralde.Ben gidiyim en iyisi.

  Karlos yataktan kalktı.Ben de Karlos'u bileğinden çekip geri yatağa otuttum.
Y:Gel buraya şapşal.

Karlos yanıma yattı.Ben de başımı göğsüne yasladım.
K:Balımm.
Y:Carlosum.
K:Ama olmuyo böyle Yarenim ya.Carlos değil Karlos.K ile.
Y:Biliyoruz heralde.Seni kızdırmak hoşuma gidiyo.
K:Seni varya
Y:Naparsın bana?
K:Görürsün sen.

   Beni gıdıklamaya başladı.
Y:Dur.ahhhaa.Yapma.Tamam.ahhaha. Pes.

   Karlos beni bıraktı.Bu sefer ben onu gıdıklamaya başladım.
Y:Bu sefer sıra bende.

  Karlos gıdıklandığı halde pes etmedi.Ben yorulmuştum zaten.Bunla beraber iyice yoruldum.Mecburen durmak zorunda kaldım.
K: :) Gördüğün gibi pes eden yine sensin.

  Nefes nefese kaldığım için cevap veremedim.
K:Oyy.Yoruldun mu sen?

  Bana sarıldı.Nefesim kesilmişti.Zar zor nefes alıyodum.
K:Tamam.Sakin ol.Ne çabuk yoruldun sen ya. Yaren.Yaren.Yaren!
Y:Ka...Karlos.  

    Gözlerim karardı.
K:Yaren!
 
  Geç geldiği için özür dilerim.Gerçekten aklıma fikir gelmiyo.Geldikçe yazıyorum.Beni anlayın lütfen.Teşekkürler.

Karlos ve Yaren'in Aşkı (TAMAMLANDI✔) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin