Ik hoor hem zacht snikken. "Luister Zach ik blijf hier zitten tot je open doet!" Zeg ik boos maar ook bezorgd. "Nou dan kan je lang gaan wachten!" Zegt hij hopeloos. Ik ga tegen zijn deur aan zitten. Hij zit volgens mij aan de andere kant. Na drie uur zit ik er nog. Ik ben ook in slaap gevallen. Zach doet de seur open. Ik val naar achter want ik lig daar tegen de deur te slapen. Hij pakt me op en legt me in zijn bed. Hij geeft me een kus op mijn hoofd en gaat ook slapen. Ik word die ochtend wakker van de meiden. Hun giechelen omdat alleen Tate nog wist van mij en Zach. Ik pak een van Zach zijn kussens en gooi em tegen de meiden. Hun rennen weg als kleine kindjes. Dan kijk ik rond en zie dan pas dat ik bij Zach in de kamer ben. Ik sta op en loop naar mijn kamer ik ga douchen en kleed me aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
(Alleen het jasje is open.) Ik loop terug naar Zach zijn kamer en ik zie dat hij al wakker is. Als hij me ziet loopt hij naar me toe en geeft me een hele dikke knuffel en fluistert in mijn oor. "Sorry!" "Niet doen ik had het moeten zeggen!" Antwoord ik. Ik loop naar beneden en ik maak voor mezelf 2 crackers met kaas en voor Zach toast met jam. Hij vroeg daar namelijk om. Als hij beneden komt en aangekleed is en gedoucht ziet hij de toast staan en rent meteen erop af. "Klein kind!" Zegt iedereen behalve Zach. Als ik klaar ben zet ik mijn spullen in de vaatwasser en ga mijn tandenpoetsen. Ik ren naar beneden. "Wie gaan er zo mee kerstcadeaus halen?" Roep ik. Iedereen schreeuwt. "Ikkuhhh!" En ik moet lachen. Na een kwartiertje is iedereen klaar en vertrekken we. De jongens lopen een stuk naar achter en de meiden en ik voor. We hebben een heel gesprek over wat we gaan halen voor de boys. Na tien minuutjes lopen zijn we er. We gaan allemaal ergens anders heen. Maar dan zie ik Corbyn in de winkel waar ik iets voor hem wou halen. "Hey kleintje!" Zegt hij als hij mij ziet. Ik doe snel het cadeau achter mijn rug. "Hey lange!" Zeg ik. Hij gaat snel weer door en ik reken zijn Cadeau af. Ik haal voor de rest ook iets en dan zijn we allemaal terug met heel veel tassen. Terwijl ik de cadeaus aan het inpakken ben word er op de deur geklopt. Dan hoor ik Gabbie zeggen. "Hey kan ik met je praten?" Ik gooi een deken over alles en de de deur open en zeg. "Sure, waarom klink je zo bezorgt?" Zeg ik. "Luister Corbyn heeft me het verteld over je arm." Zegt Gabbie ze stopt even en praat weer verder. "Luister je moet weten dat ik er altijd voor je ben. Kom met me praten als het nodig is. Je weet dat dat mag toch?" Zegt ze. Ik knik. "Ik wil niet onbeleeft zijn maar mag ik de wond of wonden zien?" Ik doe mijn jasje uit. Ze ziet oude littekens en de nieuwe wond. Ze trekt me in een knuffel en ik begin te huilen. "Ik probeer sterk te zijn en vol te houden maar het lukt gewoon niet." Zeg ik door mijn tranen heen. Dan komt Daniel binnen. Gabbie kijkt hem aan tijdens de knuffel en gebaart dat hij weg moet gaan. Hij loopt weg als hij de gebaren snapt. Even later loopt ze naar mijn badkamer en pakt mijn scheermesjes. "Ik ben hier nog tot 6 januari. Als er iets is je kan altijd naar me toe komen." Zegt ze. Ik knik als ze weg is doe ik mijn deur op slot. Ik loop naar mijn bureau en haal een mesje uot de la. Ik maak kleine sneetjes doe er verband om en doe mijn jasje weer aan. Ik huil mezelf in slaap zonderdat ik gegeten heb.
Pov Daniel(had je niet verwacht huh?)
Ik loop naar boven om Emma te halen voor het eten. Ik hoor haar huilen. Ik ga even voor haar deur zitten. Na 10 minuutjes hoor ik niks meer en loop ik naar beneden. Ik kom beneden en Gabbie ziet dat er iets is. Ze staat op en rent naar boven met boter mes.
Pov Gabbie.
Ik zie aan Daniel dat er iets mis is. Ik sta op en ren naar boven. Ik probeer de deur open te maken maar hij zit op slot. "I knew it!" Fluister ik zacht. Ik probeer de deur te openen.( met het mes.) Na ongeveer vijf minuutjes lukt het. Ik ga naar binnen en doe de deur weer op slot. Ik leg het mes neer op het bureau. Op het bureau ligt een klein scherp mesje met een beetje bloed. Ik zie Emma slapen met rode ogen van het huilen. Ik doe haar jasje en schoenen voorzichtig uit. Ik zie verband om haar arm. Dus weet ik ze heeft zichzelf weer pijn gedaan. Ik ga naast haar liggen en ik val in slaap.
