Pov Emma.
Ik word wakker en zie Gabbie naast me liggen. Ik loop naar de badkamer en mijn ogen zijn rood en opgezwollen.Waarschijnlijk door het huilen. Ik was mijn gezicht en merk dat ik nog de kleren van gister aan heb. Ik trek snel een pyama aan en loop naar beneden. Het is al 10 uur dus zijn de meeste wel wakker. Daniel Corbyn en Jack zitten op de bank. Ze komen alle drie en geven me een knuffel. "Waarvoor is dit nodig?" Vraag ik. "Corbyn heeft het ons verteld." Zegt Daniel. "Tegen iedereen?!" Zeg ik angstig. Nog voor dat ze antwoord kunnen geven word ik geknuffeld door Zach. Dan komen ook de meiden en Jonah en uinteindelijk ook Gabbie(want zij was nog boven.) En zit ik vast in een grouphug. Ik vind het wel fijn eig. Als ze me los laten trekken Zach en Gabbie me mee naar boven. "Jij pakt alle mesjes die je hebt alles dat puntig is en geeft dat aan ons!" Zegt Zach niet boos ofzo maar heel rustig. Ik pak alles. Ik geef het aan hun. "OOK DE RESERVES!" roept Corbyn vanaf beneden. Ik zucht en loop mijn inloopkast in. En kom terug met een doos vol kleine scherpen dingen. Ze lopen weg en ik laat me op bed vallen.
Na vijf minuten komt Zach terug.
"Als ik ook maar een klein beetje van je pijn af wist." Zegt Zach met tranen in zijn ogen. "Hey! Luister ik ben degene die erover moet praten!"
Zeg ik terwijl ik zijn gezicht in mijn hande neem. "Ja maar ik had het moeten weten en je moeten steunen." Zegt hij terwijl dr tranen over zijn wangen rollen. Zijn hoofd valt op mijn schouder. (We zitten tho).
Dan komen Gabbie en Tate binnen. "Oh wij gaan wel." Zegt Tate. "Oh nee meiden kom maar ik ga wel ff naar mijn kamer!" Zegt Zach. Hij loopt weg maar ik trek hem terug en kus hem. Dan loopt hij weg. Dan komen Gabbie en Tate binnen. "Luister wij willen je helpen. Maar dan moet je wel onze vragen beantwoorden." Zegt Gabbie. "We hebben veel vragen. Dus hebben we je fav ijs." Zegt Tate. "Ik zeg nooit nee tegen sundae caramel van maccie. Tate loopt even de kamer uit en komt terug met 3 kuipjes. "Vraag een. Wanneer is het begonnen?" Vraagt Gabbie. "De dag van het overlijden van mijn ouders.
Ik bedoel mijn moeder werd neergeschoten recht voor mn neus."
Zeg ik. "Is er nog een reden?" Vraagt Tate. "Ja toen met Corbyn."
Zeg ik. Christina keek toen schuldig naar beneden terwijl ze binnen kwam. "Hey het is niet jou schuld!" Zeg ik terwijl ik dr in een knuffel trek. "Wat kunnen wij doen om jou te helpen?" Vraagt Christina. "Ik weet het niet." Zeg ik zuchend. Dan lopen ze weg. Ik ga op bed zitten Na 5 minuten komen ze terug met de jongens. Ze gaan allemaal op bed zitten. Maar de meiden gaan voor me staan. "Jij gaat met de jongens praten een voor een en zegt wat ze kunnen doen voor jou." Zegt Tate. Iedereen behalve Corbyn loopt weg. "Wat jij voor mij kan doen en moet beloven is. Laat me niet alleen. Jij bent de enige die ik heb." Zeg ik. "Beloofd!" Zegt hij terwijl die me een knuffel geeft. Dan komt Zach naar binnen. "Blijf gewoon hoe je bent en verander niet oke?" Zeg ik. "Okayy!" Zegt hij als een klein kind. Ik moet lachen en hij loopt weg. Dan is iedereen en dan is Daniel. "Oke luister het enige dat je moet doen is. Kom met me praten. Als je ziet dat het slecht gaat. Jou peptalks halen iedereen er weer bovenop." Zeg ik. Hij knikt en loopt weer naar de rest. Je wilt verder gaan inpakken maar je moest je schaar ook inleveren. "HEY MAG IK EEN SCHAAR?!" roep ik naar beneden. "NOPE!" roept Corbyn vanaf beneden. "ANDERS KRIJGT NIEMAND CADEAUTJES DIT JAAR!!" roep ik. "IS MIJN CADEAU AL INGEPAKT?!" roept Gabbie. "YUPP!" roep ik weer. "Dan kom ik helpen zegt ze terwijl ze binnenkomt. Na 20 minuten zijn we klaar en gaan we praten. "Het zijn leuke cadeautjes nu wil ik mijn cadeau ook weten." Zegt ze. "Dan wacht je tot volgende week. Ze kijkt sip.
Even een kort deel want ja zit midden in een proefwerkweek. Ik ga volgende week extra veel posten dus srry voor dit kleine deel.
